تاریخچه عکاسی

عکاسی هنری می باشدکه در سال 1830 میلادی اختراع شد و به طور عمومی ده سال بعد به رسمیت شناخته شد امروزه عکاسی بزرگ ترین سرگرمی رو به رشد در جهان با سخت افزار به تنهایی یک صنعت چند میلیارد دلاری است.

همه نمی دانند تاریک خانه یا حتی سرعت شاتر چیست و یا حتی بسیاری نام هانری کارتیر برسون یا حتی آنی هم نشنیده اند.امروزه ما یک گام به عقب برمی داریم و نگاهی می اندازیم به این که چگونه این روش شگفت انگیز خلق و توسعه یافت.

تاریک خانه و آغاز هنر عکاسی

قبل از اینکه عکاسی ایجاد شود، مردم قبلا اصول نحوه کار آن را می دانستند آن ها می توانستند تصویر را روی دیوار یا تکه کاغذ پردازش کنند، با این حال چاپ کردن در آن زمان امکان پذیر نبود زیرا حفظ نور ، کاری بسیار سخت تر از طرح ریزی آن بود ابزار مورد استفاده برای پردازش تصاویر تاریک خانه نامیده می شد و چند قرن طول کشید تا عکاسی به راه بیفتد.

اعتقاد بر این است که تاریک خانه حدود قرن 13 تا 14 اختراع شده با این حال یک نسخه خطی از یک دانشمند عربی به نام حسن ایبن در قرن دهم وجود دارد و اصولی را توصیف می کند که در کدام تاریک خانه کار می کند و در آن عکاسی مشابه امروز بر پایه آن است.

تاریک خانه در اصل یک فضای تاریک و بسته به شکل یک جعبه با یک سوراخ در یک طرف آن است. این سوراخ باید به اندازه کافی کوچک باشد تا دوربین به درستی کار کند روشی که کار می کند این است که به خاطر قوانین نوری، نوری که از حفره ریز وارد می شود تبدیل به یک تصویر بر روی سطح می شود و آن را تشکیل می دهد، یعنی دیوار جعبه.

با این حال، تصویر وارونه نشان داده شد، بنابراین همه چیزی که امروز اصول دوربین آنالوگ را متفاوت می سازد، آینه و فیلم است که برای ثبت و حفظ تصویر ایجاد شده توسط نور مورد استفاده قرار می گیرد.

اعتقاد بر این است که اصول عکس به طور گسترده توسط هنرمندان رنسانس مانند لئوناردو، میکلانژ و دیگران مورد استفاده قرار می گرفتند.

در اواسط قرن 16، جووانی باتیستا ، یک محقق ایتالیایی، مقاله ای درباره نحوه استفاده از تاریک خانه در کمک به فرآیند آسان تر نوشت. او تصویر مردم بیرون از تاریک خانه را بر روی بوم داخل آن تصویر کرد سپس تصویر را کنار کشید و سعی کرد آن را کپی کند.

این روش کاملا شبیه آن است که در طراحی روتوروسکوپی در صنعت انیمیشن در اوایل قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت روند استفاده از تاریک خانه در آن زمان ها بسیار عجیب و ترسناک به نظر می رسید و جووانی باتیستا بعد از اینکه دستگیر شد و به اتهام جادوگری تحت تعقیب قرار گرفت، مجبور به کنار گذاشتن این ایده شد.

با وجود اینکه تنها تعداد کمی از هنرمندان دوره رنسانس قبول کرده اند که از تاریک خانه به عنوان یک کمک در نقاشی استفاده کنند، این باور وجود دارد که بسیاری از آن ها این کار را انجام دادند.

دلیل عدم پذیرش آزادانه آن، ترس از متهم شدن یا عدم تمایل به اعتراف به چیزی است که بسیاری از هنرمندان آن را تقلب می نامند.

امروزه ما می توانیم بگوییم که تاریک خانه یک نمونه اولیه از دوربین عکاسی مدرن بود با اینکه امروزه به نظر بیهوده می رسد، بسیاری از مردم هنوز هم آن را جالب می دانند و از آن برای دلایل هنری و یا صرفا برای سرگرمی استفاده می کنند. برای نصب فیلم و ثبت دائمی یک تصویر پیشرفت منطقی بود.

تاریخچه عکاسی و اولین دوربین :

مفهوم اصلی عکاسی از قرن پنجم تا کنون در سراسر جهان وجود داشته است، تا زمانی که دانشمند عراقی چیزی به نام تاریک خانه در قرن یازدهم ساخت و چنانچه در نمناک گفته ایم حتی پس از آن، دوربین واقعا تصاویری را ثبت نکرد، بلکه به سادگی آن ها را روی سطح دیگری قرار داد.

تصاویر نیز وارونه بودند، هر چند که آن ها را می توان برای ایجاد نقشه های دقیق از اشیا واقعی مانند ساختمان ها رسم کرد.

اولین دوربین از سوراخ کوچکی در یک چادر برای تهیه تصویر از بیرون چادر به درون آن منطقه تاریک استفاده کرد. تا قرن هفدهم، دوربین به اندازه ای نبود که قابل حمل باشد لنزهای اصلی برای تمرکز نور نیز در این زمان معرفی شدند.

تاریخچه اولین تصاویر ثابت در عکاسی 

عکاسی، به مفهومی که امروزه می شناسیم، در اواخر دهه 1830 در فرانسه آغاز شد. جوزف از یک دوربین قابل حمل استفاده کرد تا یک بشقاب مفرغی پوشیده شده با قیر را در معرض نور قرار دهد این اولین تصویری است که به سرعت محو نشد.

موفقیت جوزف منجر به تعدادی از آزمایش ها و تجربیات دیگر شد کلیشه چاپ،صفحه حساس عکاسی و صفحات خیس تقریبا در نیمه اواخر دهه 1800 رشد یافتند.

با هر نوع امولسیون کننده، عکاسان با مواد شیمیایی و تکنیک های مختلف آزمایش انجام دادند. موارد زیر، سه عامل هستند که در توسعه عکاسی مدرن نقش داشتند.

کلیشه ی چاپ

آزمایش جوزف منجر به هم کاری با لویی شد نتیجه آن ایجاد کلیشه چاپ پیش گام فیلم مدرن بود. یک صفحه مسی با نقره پوشانده شده بود و قبل از اینکه در معرض نور قرار گیرد، در معرض بخار ید قرار می گرفت.

برای ایجاد تصویر روی صفحه، کلیشه چاپ اولیه باید تا 15 دقیقه در معرض نور قرار گیرد ؛ این کلیشه تا زمانی که در اواخر دهه 1850 توسط صفحات امولسیون جایگزین شد، بسیار محبوب بود.

صفحات حساس عکاسی 

صفحات حساس یا صفحات مرطوب ارزان تر از کلیشه چاپ بودند و تنها به دو یا سه ثانیه زمان نوردهی نیاز داشتند. این کار آن ها را برای عکس های صورت بسیار مناسب تر کرد، که در آن زمان رایج ترین کاربرد عکاسی بود. بسیاری از عکس های جنگ داخلی بر روی صفحات مرطوب تولید شدند.

این صفحات مرطوب از یک فرآیند امولسیون کننده به نام فرآیند کلودیون استفاده کردند، به جای یک پوشش ساده بر روی صفحه تصویر .در این زمان بود که برای کمک به تمرکز بر روی دوربین اضافه شد.

دو نوع معمولی از صفحات حساس عکاسی آمبروتیپ و تاینی تیپ بود.آمبروتیپ به جای صفحه مسی از یک صفحه شیشه ای استفاده می کردند.تاینی تیپ از یک بشقاب حلبی استفاده کردند در حالی که این صفحات بسیار حساس به نور بودند، باید به سرعت توسعه یابند.

صفحات خشک

در دهه 1870، عکاسی یک جهش بزرگ دیگر را به سمت جلو برداشت. ریچارد مادوکس بر روی اختراع قبلی پیشرفت کرد تا صفحات ژلاتینی خشک را بسازد که تقریبا برابر با صفحات مرطوب در سرعت و کیفیت بودند.

این صفحات خشک را می توان به جای آن فقط در مواقع مورد نیاز ساخت و ذخیره کرد این به عکاسان اجازه آزادی بیشتر در عکاسی را می داد. این فرآیند همچنین برای دوربین های کوچکتری که ممکن است در دست گرفته شوند مجاز بود با کاهش زمان نمایش اولین دوربین با یک سرعت مکانیکی شاتر ایجاد شد.

دوربین برای همه

عکاسی تنها برای حرفه ای ها و افراد بسیار ثروتمند بود تا زمانی که جورج ایستمن یک شرکت به نام کودک در دهه 1880 را راه اندازی کرد.

ایستمن یک رول انعطاف پذیر فیلم درست کرد که نیاز به تغییر مداوم صفحات جامد نداشت این کار به او این امکان را داد که یک دوربین مجهز درست کند که قابلیت نگه داری 100 فیلم را داشت دوربین یک لنز کوچک بدون هیچ تنظیمی داشت.

مشتری عکس می گیرد و دوربین را به کارخانه می فرستد تا فیلم چاپ شود، که بیشتر شبیه دوربین های مدرن است. این اولین دوربینی بود که برای افراد متوسط جامعه ارزان بود.

این فیلم در مقایسه با فیلم 35 میلی متری امروز، بزرگ بود. اواخر دهه 1940 فیلم 35 میلی متری هنوز به اندازه کافی ارزان نشده بود که اکثر مصرف کنندگان از آن استفاده کنند.

نکات مهم لاغری

کاهش وزن و لاغری ممکن است موجب شود شما احساس کنید جذاب‌تر شده‌اید، اما هیکل لاغر شده و اعتماد به نفس بدست آمده شما الزاما موجب تقویت روابط زناشویی شما نخواهد شد.

فواید کاهش وزن بیشتر از دادن بهانه‌ای به شما برای خرید لباس‌های جدید می باشد. با از دست دادن ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدنتان، می‌توانید سلامت کلی خود را افزایش و خطر شرایط مزمن نظیر بیماری‌های قلبی و دیابت را کاهش دهید. از دست دادن ناخواسته وزن نیز همیشه خوب نبست و اثرات کمتر شناخته‌ شده‌ای دارد. در اینجا به برخی نکات خوب و بدی می‌پردازیم که شما معمولا درباره کاهش وزن نمی‌شنوید:  

میزان انرژی شما به شدت بالا خواهد رفت

اغلب اولین موردی است که افراد زمانی که شروع به کاهش وزن می‌کنند متوجه آن می‌شوند، افزایشی شدید در میزان انرژی است. چرا؟ زمانی که شما وزن کمتری دارید انرژی کمتری را صرف انجام کارهای روزمره‌تان می‌کنید.

کاهش وزن همچنین راندمان اکسیژن شما را بهبود بخشیده و بنابراین شما وقتی از پله‌ها بالا می‌روید یا زمانی که در تلاش برای رسیدن به اتوبوس هستید، نفس کم نمی‌آورید.   

حافظه شما ممکن است تقویت شود

یک مطالعه انجام شده در سوئد در سال ۲۰۱۳ نشان داد که زنان سالمند بعد از ۶ ماه دنبال کردن برنامه کاهش وزن نمرات بهتری در آزمون‌های حافظه کسب کردند. اسکن‌های مغزی فعالیت بیشتری را در طی فرایند رمزگذاری (زمانی که خاطره‌ها تشکیل شده‌اند) و فعالیت کمتری را در زمان بازیابی حافظه نشان داده‌اند که خود نشانگر کارایی بیشتر حافظه است.

دکتر آندریاس پترسون سرپرست این مطالعه می‌گوید فعالیت مغزی اصلاح شده بعد از کاهش وزن نشان می‌دهد زمانی که حافظه‌ای جدید ذخیره می‌شوند، مغز فعال‌تر می‌شود و بنابراین منابع مغزی کمتری برای به خاطر آوردن اطلاعات ذخیره شده مورد نیاز است. مطالعات قبلی همچنین ارتباط بین چاقی با حافظه ضعیف را به خصوص در زنانی با اندام گلابی‌شکل که چربی اضافی در ناحیه باسن دارند نشان داده است.

روابط‌تان تحت تاثیر قرار می‌گیرد

کاهش وزن ممکن است موجب شود شما احساس کنید جذاب‌تر شده‌اید، اما هیکل لاغر شده و اعتماد به نفس بدست آمده شما الزاما موجب تقویت روابط زناشویی شما نخواهد شد. پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ پژوهشگران دریافتند که در افراد مورد بررسی با وجود کاهش وزنی در حدود ۲۷ کیلوگرم یا بیشتر در طی ۲ سال یا کمتر همیشه روابط زناشویی بهبود یافته است و گهگاه شریک زندگی فرد تحت رژیم، احساس حسادت یا خطر و ناامنی کرده است. چرا؟ تغییر و تحولات در اندام شما ممکن است سایر افراد نزدیک به شما را مجبور به توجه بیشتر به خودشان برای انتخاب‌های بهتر جهت سلامتی‌شان کند.

مشکل دیگر اینکه شریک زندگی شما ممکن است درباره تغییراتی که ممکن است در شخصیت شما رخ دهد نگران باشد. شما احساس بزرگی، جذاب بودن یا اعتماد به نفس می‌کنید که این موضوع می‌تواند تعادل روابط زناشویی را تغییر دهد. آن‌ها ترس از دست دادن هویت، اعتماد به نفس یا موقعیت بر‌تر خود نسبت به طرف مقابل دارند.

خطر ابتلا به سرطان در شما کاهش می‌یابد

می‌دانید که سیگار کشیدن و در معرض نور خورشید و تشعشع بودن می‌تواند موجب بروز سرطان شود، اما چاقی نیز به‌‌ همان میزان با چند نوع سرطان مرتبط بوده است. اضافه وزن موجب بروز التهاب می‌شود که خود آن آغازگر تغییرات سلولی در بدن است. یک بررسی انجام شده بر روی زنان یائسه که نتایج آن در مجله تحقیقات سرطان به چاپ رسیده است، نشان داد که درجات خطرناک التهاب تنها با کاهش ۵ درصدی وزن بدن قابل تخفیف است.

مطالعه به چاپ رسیده در مجله تحقیقات چاقی در سال ۲۰۱۴ نشان داده است که مردانی با چاقی بیمار گونه که متحمل جراحی کاهش وزن می‌شوند، در طی سال‌های آینده خطر ابتلا به سرطان را در خود تقریبا به اندازه افرادی با وزن طبیعی کاهش می‌دهند.

اگر قبلا افسرده بوده‌اید، این حالت ممکن است تغییر نکند

آیا اضافه وزن موجب افسردگی شما شده یا افسردگی منجر به افزایش وزن در شما شده است؟ همیشه ممکن نیست که بگوییم کدام یک اول رخ می‌دهد. با اینکه اغلب افراد بعد از کاهش وزن احساس شادابی و سرحالی می‌کنند اما این حلال همه مشکلات نیست. خلق و خوی درصد کمی از افراد حتی بعد از دست دادن ۴۵ کیلوگرم وزن نیز تغییر نمی‌کند به این دلیل که کاهش وزن نمی‌تواند همه مشکلات پنهانی شما را حل کند.   

غذا‌ها ممکن است مزه‌های متفاوتی داشته باشند

از دست دادن بیش از اندازه وزن در زمان کم ممکن است باعث تغییراتی در جوانه‌های چشایی شما شود. مطالعه اخیر دانشگاه استنفورد مشخص کرد که بعد از جراحی لاغری ۸۷ درصد افراد تغییری را در حس چشاییشان گزارش کرده‌اند.

حدود نیمی از افراد معتقد بودند که طعم غذا تند‌تر شده و برای نیمی دیگر طعم غذا خیلی مشخص نبود. در نتیجه آنهایی که طعم غذا را با شدت کمتری حس کرده بودند نسبت به افرادی که غذا‌ها را تند‌تر حس کرده بودند، ۲۰ درصد کاهش وزن بیشتری بعد از جراحی داشتند.

نویسندگان مطالعه می‌گویند تحقیقات بیشتری برای پیدا کردن دلایل تغییراتی که در ذائقه افراد رخ می‌دهد مورد نیاز است؛ اما در مطالعه جدید دیگری نیز نتایجی مشابه به دست آمده است. مطالعه انجام شده درمانگاه رویال لایسستر در بریتانیا نشان داد که در ۷۵ درصد بیماران بعد از جراحی کاهش وزن، احساس تنفری نسبت به برخی غذا‌ها که اغلب گوشت و ترکیبات لبنی هستند بوجود آمده است.

تمرینات جسمی باعث خشنودی خاطرتان می‌‌شود

زمانی که اضافه وزن دارید نسبت به افرادی که وزن طبیعی دارند، فعالیت‌های جسمی ممکن است موجب درد مفاصل و سوزش ریه‌های شما شود. وقتی شروع به لاغر شدن می‌کنید، دیگر انجام ورزش در شما احساس انجام یک کار روزمره سخت و طاقت فرسا را ایجاد نمی‌کند و بیشتر به صورت شبیه تجربه‌ای سرگرم کننده در می‌آید.

علاوه براین سبک وزن بودن موجب می‌شود شما سریع‌تر و نیرومند‌تر شوید. برای مثال بدوید. به طور کلی عقیده بر این است که به ازای هر گرم کاهش وزن، یک ورزشکار می‌تواند ۲ ثانیه از زمان لازم برای دویدن حدود ۱/۶ کیلومتر مسافت کم کند.   

استخوان‌های شما ممکن است تغییر کنند

آیا تاکنون شنیده‌اید که کاهش وزن موجب تضعیف استخوان‌های شما می‌شود؟ با وجود درست بودن این موضوع که کاهش وزن با از کاهش نسج استخوان‌ها همراه است، اما این امر تنها زمانی مایه نگرانی است که شما بیش از حد معمول وزن کم کرده باشید یا یک رژیم غذایی ناسالم را دنبال کنید. فواید کاهش وزن از لحاظ تاثیر بر استخوان‌ها همیشه مهم‌تر از خطرات آن است.

وزن اضافی ممکن است استخوان‌های شما را قوی‌تر کند (چون آن‌ها مجبورند وزن بیشتری را تحمل کنند) اما در عوض باعث آسیب مفاصل می‌شود. پژوهشی جدید پیشنهاد می‌کند که چاقی احشایی در زنان و مردان خصوصا در ناحیه شکم برای استخوان‌ها مضر است. بر اساس بازبینی منتشرشده در ژورنال آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا، کاهش وزن می‌تواند به‌‌ همان میزان به کاهش علائم آرتریت کمک کند.   

احتمالا زمان کمتری را صرف مراقبت‌های بهداشتی خواهید کرد

یک بررسی که نتایج آن در ژورنال Health Affairs در سال ۲۰۰۹ منتشر شده است، نشان می‌دهد که افراد با وزن طبیعی نسبت به همتایان دارای اضافه وزن خود هزینه‌های کمتری را صرف صورتحساب‌ها و مخارج پزشکی می‌کنند. پژوهشگران دریافتند که افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی، ۴۲ درصد بیشتر صرف هزینه‌های درمانی می‌کنند و بیشتر این هزینه‌ها برای داروهای تجویزی مورد نیاز برای درمان بیماری‌های مزمن است.

و یک گزارش منتشر شده در سال ۲۰۱۴ درباره ساکنان میشیگان نشان داد که هزینه مراقبت سالیانه بهداشتی برای افرادی که بیش از حد چاق هستند، ۹۰ درصد بیشتر از افرادی با وزن طبیعی است. ممکن است بعد از اینکه وزن خود را کم کردید، متوجه موارد دیگری شوید. پزشکان (که سوگیری آنها بر ضد بیماران چاق مستند شده است) ممکن است بعد از کاهش وزن رفتار بهتری با شما داشته باشند.   

ممکن است ترفیع بگیرید

بعد از کاهش وزن تنها پزشکان نیستند که ممکن است با شما رفتار بهتری داشته باشند. کارفرمای شما نیز ممکن است این چنین رفتاری داشته باشد. افراد چاق به خصوص کارکنان زن نسبت به کارکنان با وزن طبیعی درآمدزایی کمتری دارند.

مطالعه منتشر شده در ژورنال Health Economics نشان داده است که متوسط پرداختی به کارکنان چاق ۲/۵ درصد کمتر از کارکنان لاغر است. یک مطالعه انجام شده در بریتانیا در سال ۲۰۱۴ نشان داد که کاهش وزن و رسیدن به وزنی مناسب و سالم ممکن است موجب ارائه پیشنهادات کاری بیشتری به شما شود.   

ممکن است بتوانید داروی‌هاتان را کنار بگذارید

حفظ یک وزن مناسب می‌تواند شما را در برابر بیماری‌های قلبی و دیابت محافظت کند. اما اگر از قبل دچار اضافه وزن باشید و به این بیماری‌های مبتلا باشید، چه می‌شود کرد؟ خبر خوب: کاهش وزن هنوز می‌تواند مفید باشد. این بیماری‌ها لزوما از بین نمی‌روند، اما ممکن است علائم بیماری شما و مقدار دارویی که دریافت می‌کنید، کاهش یابد.

برای مثال ممکن است بتوانید دوز داروهای ضدفشارخون و پایین‌ِآورنده کلسترول‌تان را کاهش دهید، یا یاد بگیرید بدون تزریق‌های روزانه انسولین، دیابت نوع ۲ خود را کنترل کنید. مطالعات همچنین نشان داده است که کاهش وزن ممکن است به شما اجازه دهد تا بیماری‌های مزمنی مانند آسم یا سوزش سردل را بدون دریافت دارو یا با دریافت داروی کمتر کنترل کنید.   

پوست‌تان ممکن است چروک بخورد

افتادگی و چروکیدگی پوست موضوعی است که اکثر افراد بعد از یک کاهش وزن شدید خود را برای آن آماده نکرده‌اند. این حالت یک شبه یا شاید هیچ وقت از بین نرود و ممکن است در شما احساس ناامیدی نسبت به شکل جدید بدنتان ایجاد کند.

برخی روش‌های انتخابی برای زیباسازی بدن نظیر کشیدن پوست صورت، بالا بردن پستان‌ها یا جراحی برای حذف چروکیدگی‌های پوست شکم هستند، اما هر عمل جراحی خطراتی به همراه دارد و در اغلب موارد بیمه‌ها این جراحی‌های زیبایی را پوشش نمی‌دهند.

می‌توانید شانس خود را برای داشتن فرزند افزایش دهید

اگر در تلاش برای باردار شدن هستید، کاهش چند کیلو از وزنتان ممکن است مفید باشد. مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۹ که در ژورنال باروری و ناباروری Fertility and Sterility منتشر شده است، نشان می‌دهد که چاقی در زنان با ناباروری و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک همراه است و زمانی که یک زن جوان چاق می‌شود، باردار شدن برای او مشکل‌تر خواهد شد. از آنجایی که وزن مادر در طی بارداری و حتی قبل از آن با تمامی پیامدهای سلامتی برای فرزند در ارتباط است، کاهش وزن و لاغرشدن کمک می‌‌کند که فرد از داشتن یک بارداری سالم و فرزندی سالم مطمئن شود.   

بیشتر خواهید خوابید

مطالعه‌ای انجام شده در سال ۲۰۱۴ در دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد که افرادی که حداقل ۵ درصد وزنشان را در طی یک دوره شش ماهه کاهش می‌دهند به طور متوسط ۲۲ دقیقه بیشتر از قبل می‌خوابند و پیش از این محققان فنلاندی گزارش کرده بودند که کاهش متعادل وزن به میزان قابل توجهی باعث بهبود علائم قطع تنفس در حین خواب (sleep apnea) شده است.

کاهش وزن به این معنی است که محدودیت فیزیکی کمتری برای تنفس و بافت نرم کمتری برای مسدود کردن راه‌های تنفسی فوقانی وجود دارد. خواب بیشتر کمک می‌کند تا سوختن چربی‌ها در بدن کارآمد‌تر شود، و بنابراین داشتن یک خواب مناسب شبانه بدین معنی است که شما با احتمال بیشتری قادر به حفظ وزن کاهش یافته هستید.   

دید چشمان شما بهبود می‌یابد

متیو مک کاناهی، هنرپیشه امریکایی در سال ۲۰۱۴ به خبرنگاران گفت که کاهش وزن سریعش برای آماده شدن جهت ایفای نقش به عنوان یک بیمار دارای ایدز در فیلم Dallas Buyers Club در آغاز موجب کم شدن قدرت بینایی‌اش شد. این تاثیر بر او ممکن است به علت محدودیت بیش از اندازه کالری یا کمبود مواد مغذی باشد- اما در مورد اکثر افراد کاهش وزن در واقع باعث محافظت بینایی آنها در برابر عوارض مربوط به چاقی مانند نظیر دیابت نوع ۲ می‌شود.

برای مثال مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ در دانشگاه جورجیا نشان داد که درصد بالا‌تر چربی بدن با میزان کمتر آنتی‌اکسیدان‌هایی نظیر لوتئین و گزانتین در بافت شبکیه چشم همراه است.

این نتایج نشان می‌دهد که چاقی ممکن است وضعیت تغذیه‌ عروقی شبکیه چشم را متاثر کند؛ این ارتباط‌ها ممکن است ممکن است یکی از دلایل تاثیر چاقی به بر عوارض دژنراتیو (تحلیل‌برنده)‌ مربوط به سن است.

انواع ماهی های آکواریومی

انواع متفاوت ماهی های آکواریومی تنوع بسیار زیادی دارند. نژاد های بسیار متنوع ماهیان زینتی، انتخاب های گوناگونی را برای آکواریوم داران فراهم کرده است.

تعداد و انواع ماهی های آکواریومی بسیار زیاد و متنوع بوده و هرساله از طریق انتخاب گونه های دیگر و یا ایجاد نژادهای متفاوت  از یک گونه از طریق آمیزش گزینشی، برتعداد آنها افزوده می شود.ماهی استوایی ماهی‌هایی می باشندکه در مناطق گرمسیری (استوایی) زمین یافت می شوند که در آب‌ های شیرین و هم در آب‌ های شور زندگی می‌کنند.

انواع ماهی آکواریومی

بیشترمردم فقط ماهی های استوایی را جزء ماهی های آکواریومی می دانند در صورتی که برخی از گونه های ماهی های بومی و غیر گرم سیری را نیز میتوان به آسانی در آکواریوم ها نگهداری کرد، بدون اینکه احتیاجی به گرم کردن آب باشد. بدون شک ماهی های استوایی از نظر زیبایی برای نگهداری در آکواریوم پیدا کرد.

بطور کلی می توان از نظر انواع ماهی های آکواریومی آنها به 4 دسته تقسیم نمود:

آکواریوم ماهی های آب های شیرین استوایی

آکواریوم ماهی های آب های شیرین بومی

آکواریوم ماهی های آب های شور استوایی

آکواریوم ماهی های آب های شور بومی

در برخی از ممالک نگهداری هر 4 نوع ماهی در آکواریوم مرسوم می باشد به وجود این نگهداری انواع ماهی آکواریومی آب های شیرین استوایی در مرحله اول و نگهداری ماهی آب های شور استوایی در مرحله دوم اهمیت قرار دارد.

در ایران تاکنون فقط نگهداری ماهی های تزئینی در آب های شیرین مرسوم گردیده و اگرچه عده ای از علاقمندان نسبت به ایجاد آکواریوم ماهی های خیلج فارس و یا رود کارون اقدام نموده اند، با وجود این نگهداری این ماهی های تاکنون بسیار محدوده بوده ولی اخیرا در حال رونق یافتن است.

بدون شک نگهداری ماهی های تزئینی آب های شور تفاوت بسیاری با نگهداری ماهی های آب های شیرین دارد.

از آنجا که ورود انواع ماهی آکواریومی تزئینی در حال حاضر به گونه ای محدودیت دارد، در این بخش از کتاب سعی شده که بیشستر در مورد ماهی های آکواریومی که امکان تکثیر و پرورش آنها در شرایط معمولی کشور عملی است بحث شود.

چند نمونه از انواع ماهی آکواریومی استوایی

کلاریون انجل فیش

راوت آیرون باترفلای فیش

پرش فلت هد استرالیایی

نپتون گروپر

باسلت طلایی

فرش واتر پولکا دات استینگ ری (ماهی پهن برقی با خال های لهستانی آب های تازه)

پلاتینیوم آرووانا

محل قرار گرفتن هر خانواده از انواع ماهی آکواریومی در این بخش بستگی به اختصاصات طبقه بندی آن داشته و طبیعتا خانواده ای که از نظر تکاملی پیشرفت کمتری دارد در ابتدای بخش و خانواده ای که از نظر تکاملی پیشرفته تر است در آخر بخش قرار خواهد گرفت.

بدون شک ممکن است از خانواده ها و یا گونه هایی نیز نام برده شود که از افراد خانواده بین ماهیهای آکواریومی شناخته شده در ایران وجود نداشته باشد. علت بحث در مورد اینگونه ماهیها افزایش معلومات عمومی علاقمندان به نگهداری ماهیهای تزئینی و احتمال ورود بعدی آنها به کشور می باشد.

همانطور که قبلا ذکر گردید کلیه ماهی های موجود دنیا را به رده یا کلاس تقسیم می کنند که کلیه انواع ماهی آکواریومی تزئینی آبهای شیرین جزء رده ماهیهای استخوانی قرار دارند. هر رده به چند راسته و هر راسته به چند خانواده و هر خانواده به چند جنس و هرجنس به چندگونه تقسیم می شود.

البته تقسیمات کوچکتر دیگری مانند زیر رده، زیر راسته، زیر خانواده و زیر گونه هم وجود دارد که گاهی به این تقسیمات نیز اشاره خواهد شد.

زندگی اسب ها

اسب یا اسپ با نام علمی Equus ferus caballus یکی از دو زیرگونه‌های اسب وحشی (Equus ferus) است. این جانور پستاندار و فَردسُم است و به تیره اسبیان تعلق دارد. فرگشت اسب از ۴۵ تا ۵۵ میلیون سال پیش به این سو آغاز شده است، گذشتهٔ اسب‌های بزرگ و تک‌سم امروزی به جانورانی کوچک‌جثه و چندسم بازمی‌گردد. نزدیک به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد انسان تلاش کرد تا اسب را اهلی کند. گمان بر این است که تا سال ۳۰۰۰ پیش از میلاد اسب‌ های اهلی در جاهای گوناگونی از زمین حضور داشتند. اسب‌های زیرگونهٔ caballus اهلی شده‌اند، اگرچه بسیاری از آن‌ها در طبیعت آزاد زندگی می‌کنند. البته اسب‌هایی وجود دارند که هرگز اهلی نشده‌اند؛ برای نمونه اسب شوالسکی تنها زیرگونه‌ای است که واقعاً تاکنون وحشی باقی‌مانده است.

طول عمر و مرحله‌های زندگی اسب ها

طول عمر یک اسب اهلی امروزی به نژاد، روش نگهداری و شرایط محیطی بستگی دارد اما می‌توان امید داشت که یک اسب میان ۲۵ تا ۳۰ سال عمر کند.البته گونه‌های غیرمعمولی وجود دارد که تا ۴۰ سال و گاهی بیشتر هم عمر می‌کنند. پیرترین اسبی که برای وجود آن سند در دسترس است بیلی پیر نام دارد که در سدهٔ ۱۹ میلادی زندگی می‌کرده و تا سن ۶۲ سالگی رسیده بود.

«شوگر پوف» نام یک اسب از نژاد اسبچه است که توانسته بود لقب پیرترین اسب زنده را از آن خود کند و نامش را میان رکوردهای جهانی گینس ثبت کند؛ این اسب در سن ۵۶ سالگی در ۲۰۰۷ از دنیا رفت.

بدون در نظر گرفتن روز تولد هر اسب، برای بیشتر مسابقه‌ها، هر سال در یک ژانویه در نیم کرهٔ شمالی و در یک اوت در نیم کرهٔ جنوبی به عدد سن اسب یک سال افزوده می‌شود ولی برای اسب‌هایی که در مسابقهٔ سواری استقامت شرکت می‌کنند این معیار برقرار نیست، برای این اسب‌ها حداقل سن اسب مهم است و این سن از روی تاریخ دقیق تولد اسب سنجیده می‌شود.

حواس اسب ها

حس‌های اسب معمولا از حس‌های انسان توانمندتر است. اسب مانند درندگان باید همواره از رویدادهای پیرامونش آگاه باشد. اسب‌ها در میان پستانداران خشکی، بزرگترین چشم را دارند و البته چشمانی در دو سوی سرشان دارند. با این چشم‌ها، بازهٔ دید اسب به بیش از ۳۵۰° می‌رسد که نزدیک به ۶۵° آن را با هر دو چشم و ۲۸۵° باقی مانده را با یک چشم می‌بیند. اسب‌ها دید بسیار خوبی در شب و روز دارند اما تنها دو رنگ را می‌بینند. وضعیت دید آن‌ها از نظر رنگ مانند کوررنگی در انسان است که تنها چند رنگ، بویژه قرمز و رنگ‌های مرتبط با آن به صورت سایهٔ سبز قابل دیدن است.

شنوایی اسب خوب است و هر گوش آن می‌تواند تا ۱۸۰ درجه به دور خود بچرخد. درنتیجه اسب توان آن را دارد تا صدای همهٔ ۳۶۰ درجهٔ پیرامونش را مستقیم دریافت کند بدون آنکه نیاز باشد سرش را بگرداند. بویایی آن‌ها از انسان بسیار قوی تر است اما حس کلیدی برای آن‌ها نیست، آن‌ها بیشتر بر بینایی خود تکیه می‌کنند.

اسب‌ها توان بالایی در نگه داشتن تعادل خود دارند. این حس ناخودآگاه اینکه در هر لحظه پاها کجا قرار دارند، در اسب بسیار بالا است. اسب حس لامسهٔ پیشرفته‌ای دارد، این حس در پیرامون چشم‌ها، گوش‌ها و بینی حساس تر هم می‌شود. توان حس لامسهٔ اسب به اندازه‌ای است که اگر یک پشه روی هر جایی از بدنش بنشیند، اسب متوجه آن می‌شود.

حس چشایی اسب‌ها هم پیشرفته است، برای همین در میان علف‌ها، می‌توانند خوراکی را که بیشتر دوست دارند برگزینند و بخورند. همچنین لب هایشان می‌تواند کوچکترین دانه‌ها را هم جدا کند. اسب‌ها عموما علف‌های سمی نمی‌خورند اما گاهی دیده شده که با وجود آنکه علف‌های سالم در دسترس است اما اسب به سراغ علف‌های سمی برود.

اندام اسب

قد اسب‌ها از جدوگاه آن‌ها سنجیده می‌شود؛ جایی که گردن به پشت جانور می‌رسد. این نقطه از آن رو به عنوان مرجع به کار می‌رود که نقطه‌ای پایدار از دیدگاه کالبدشناسی است. بر خلاف سر یا گردن، ارتفاع جدوگاه با حرکت دادن بخش‌های مختلف بدن چون سر و گردن تغییر نمی‌کند.

اندازه اسب‌ها بسته به نژادشان فرق می‌کند، ولی به رژیم غذایی هم مرتبط می‌شود. اسب‌های سواری کم‌وزن قدی میان ۱۶۳–۱۴۲ سانتی‌متر دارند و وزنشان به ۵۵۰–۳۸۰ کیلوگرم می‌رسد.اسب‌های سواری بزرگتر قدی بالاتر از ۱۵۷ سانتی‌متر دارند و اغلب بیشتر از ۱۷۳ سانتی‌متر می‌شوند. آن‌ها همچنین وزنی میان ۶۰۰–۵۰۰ کیلوگرم دارند. اسب‌های سنگین‌وزن اغلب کمینه ۱۶۳ سانتی‌متر قد با بیشینه‌ای برابر با ۱۸۳ سانتی‌متر، و وزنی میان ۱۰۰۰–۷۰۰ کیلوگرم دارند.

احتمالاً بزرگترین اسب ثبت‌شده در تاریخ اسبی شایری به نام «سمپسون» بود که در ۱۸۴۸ به دنیا آمد. او ۲۲۰ سانتی‌متر طول و ۱۵۰۰ کیلوگرم وزن داشت.امروزه مقام کوچک‌جثه‌ترین اسب جهان متعلق به تامبلینا است؛ اسبی بالغ و مینیاتوری که مبتلا به کوتولگی است. قد تامبلینا ۴۳ سانتی‌متر و وزنش ۲۶ کیلوگرم است.

نام اسب‌های گوناگون در زبان فارسی

بالاد و بالاده، به اسب تندرو یا اسب یدکی گفته می‌شود.

بوز، به اسب نیله (کبودرنگ) گفته می‌شود.

توسن، اسب سرکش را می‌گویند.

جُرده، به اسب اخته می‌گویند.

چرمه، به اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد گفته می‌شود.

خنگ، اسب سپید را می‌گویند.

سمند، اسب زرد را می‌گویند.

نَوَند، اسب تندرو را می‌گویند.

یَکران، اسب نژاده و نجیب را گویند.

دستگاه گوارش اسب ها

دستگاه گوارش به ترتییب از قسمتهای زیر تشکیل شده است:

۱- دهان: با لبها آغاز و به حلق ختم می شود، در آن زبان و دندانها قرار داشته و غدد بزاقی با ترشحات خود به عنوان اولین عامل شیمیایی به هضم کمک می کنند.

۲- حلق: یک سوراخ به سمت دهان، دو سوراخ به سمت بینی، یک سوراخ به سمت مری، یک سوراخ به سمت حنجره و دو سوراخ به سمت گوش دارد.

۳- مری: از سه ناحیه دهانی، گردنی و سینه ای تشکیل شده و بافتی از جنس عضلات صاف غیر ارادی دارد.

۴- معده: از دو بخش پیش معده و معده اصلی تشکیل شده که فقط معده اصلی سلولهای ترشحی دارد. از بالا توسط دریچه کاردیا به مری و از پایین توسط دریچه پیلور به روده کوچک وصل می شود. در معده سلولهای مرز نشین اسید معده ترشح می کنند و محیط را اسیدی می کنند. همچنین این سلولها ماده ای به نام فاکتور درونی ترشح می کنند که با ویتامین ب۱۲ موجود در غذا ترکیب شده و موجب جذب آن در انتهای روده باریک می شود. سلولهای اصلی پپسینوژن ترشح می کنند که در محیط اسیدی معده به پپسین تبدیل می شود و بر روی مولکولهای پروتئینی اثر می کند. سلولهای موکوس که پیش ساز سلولهای مخاطی، مرزنشین و اصلی می باشند، حاوی موسین هستند.

۵- روده ها:

الف) روده کوچک: که از سه بخش دوازدهه، تهی روده (میانی) و لگنی تشکیل شده است. روده باریک دو نوع حرکت دارد که یکی باعث راندن مواد غذایی به سمت روده بزرگ و یکی باعث مخلوط شدن غذا با شیره های گوارشی می شود.

ب) روده بزرگ: شامل، روده کور، قولون و راست روده که به مخرج منتهی می شود. در روده کور و قولون هضم میکروبی که قسمت مهمی از هضم است انجام می شود و این دو قسمت از بخشهای مهم دستگاه گوارشند.

علاوه بر غدد بزاقی، لوزالمعده و کبد هم از غدد ضمیمه دستگاه گوارش هستند. در ضمن اسب کیسه صفرا ندارد ولی این به معنی عدم تولید صفرا نیست و فقط عضو ذخیره آن را ندارد ولی صفرا ترشح می کند.

نژاد اسب ها

نژاد اسب بسته به خوی حیوان، دارای سه دستهٔ مهم است:

اسب‌های سرزنده یا «پُرحرارت» که می‌توانند در سرعت‌های بالا داشته باشند اسب «خونسرد» مانند اسب‌های بارکشی و پونی که برای کار سنگین و سرعت کم مناسبند و «اسب‌های خون‌گرم» که از ترکیب دو نژاد دیگر بدست آمده است که برای سواری‌های با هدف ویژه آموزش می‌بیند و در اروپا معمول است. امروزه بیش از ۳۰۰ گونه اسب در جهان وجود دارد که هرکدام برای هدف ویژه‌ای پرورش می‌یابند.

انسان و اسب در موردهای گوناگونی به صورت رقابتی یا غیر رقابتی با هم اندرکنش دارند مانند کار به صورت اسب پلیس، کشاورزی، کارهای تفریحی و درمانی. از دیرباز اسب‌ها در میدان‌های جنگ کاربرد داشته‌اند به همین دلیل فن‌ها و ابزارهای سوارکاری و کنترل اسب بسیار گسترده‌اند. محصولات بسیاری از اسب بدست می‌آید از آن جمله می‌توان به: گوشت، شیر، مو، استخوان، پوست و برداشت مواد دارویی از ادرار مادیان باردار اشاره کرد. انسان‌ها برای اسب‌های اهلی، خوراک، آب، پناهگاه، مراقبت‌های پزشکی و نعل فراهم می‌کنند.

رنگ اسب

اسب‌ ها رنگ بدن‌های بسیار متنوعی دارند. اغلب اسب را نخست با رنگ بدنش معرفی می‌کنند، سپس نژاد یا جنسیت. اسب‌های هم‌رنگ از روی تفاوت در وسم‌های سفید روی پوستشان شناسایی می‌شوند؛ وسم‌هایی که در کنار الگوهای متنوع خال‌داشتن پوست، مستقل از رنگ پوست بدن به ارث برده می‌شوند.

بسیاری از ژن‌هایی که الگوها و رنگ‌های پوست بدن اسب‌ها را تولید می‌کنند شناسایی شده‌اند. آزمایش‌های ژنتیکی کنونی توانسته‌اند کمینه ۱۳ الل گوناگون موثر بر رنگ پوست را پیدا کنند، و پژوهش بر روی یافتن ژن‌های جدید مرتبط با ویژگی‌های این جانور ادامه دارد.

رنگ‌های اصلی بدن اسب‌ها یعنی Chestnut و سیاه توسطی ژنی کنترل‌شده توسط گیرنده ملانوکورتین ۱ تعیین می‌شوند. این ژن با نام‌های «ژن گسترش» یا «فاکتور قرمز» نیز شناخته می‌شود، چرا که فرم مغلوب آن قرمز رنگ است و فرم غالبش سیاه. ژن‌های اضافی دیگری سرکوب رنگ سیاه به رنگ‌آمیزی نقطه‌ای را کنترل می‌کنند؛ عملی که باعث پدید آمدن اسب‌های Bay می‌شود. این ژن‌ها همچنین مسوول تولید همه دیگر الگوهای رنگ‌آمیزی گوناگونی هستند که بر پوست بدن اسب‌ها پدید می‌آیند.

غذای اسب

اسب ها جانوری گیاه‌خوار هستند. خوراک این حیوان علوفه، چمن و دیگر رشته‌های گیاهی است. اسب به طور پیوسته در تمام روز در حال چریدن است بنابراین در مقایسه با انسان، معدهٔ نسبتا کوچکی دارد ولی در مقابل روده‌ای بسیار بلند دارد. این روده جابجایی پیوستهٔ مواد خوراکی و تغذیهٔ بدن را آسان می‌کند.

یک اسب ۴۵۰ کیلوگرمی در روز ۷ تا ۱۱ کیلوگرم غذا می‌خورد و در یک روز معمولی ۳۸ تا ۴۵ لیتر آب می‌نوشد. اسب‌ها برخلاف بسیاری از جانوران نشخوار کننده مانند انسان اند و تنها یک معده دارند اما برخلاف انسان‌ها می‌توانند سلولز را هضم کنند. هضم سلولز در سکوم و پیش از ورود به رودهٔ بزرگ روی می‌دهد. اسب‌ها نمی‌توانند خورده هایشان را بالا بیاورند برای همین اگر اسبی نتواند خوراکش را به خوبی هضم کند دچار درد شکمی، یکی از عامل‌های معمول مرگ، می‌شود.

زندگی گربه ها

گربه با نام علمی Felis silvestris catus، زیرگونه‌ای از گربه وحشی با نام علمی Felis catus و رده پستانداران است. برای تمایز این جانور از انواع وحشی، از نام «گربه خانگی» یا «گربه اهلی» استفاده می‌شود. گُربه خانگی جانوری اهلی از خانواده گربه‌سانان و یک حیوان گوشت‌خوارسان است. امروزه حدود ۶۰۰ میلیون گربه در سراسر دنیا پراکنده‌اند و تقریباً در هر جایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند، بود و باش دارند.

مشخصات و آناتومی گربه

اندازه:  گربه ها معمولاً وزنی بین ۲/۵ تا ۷ کیلوگرم (۵/۵ تا ۱۶ پوند) دارند. اگرچه در بعضی گونه‌های خاص وزن گربه تا ۱۱٫۳ کیلوگرم (۲۵ پوند) نیز می‌رسد. گربه‌هایی نیز هستند که به علت پرخوری تا ۳۰ کیلوگرم وزن داشته‌اند. از طرف دیگر در برخی گونه‌های گربه‌های کوچک وزن گربه کمتر از ۲۵۰ گرم است.

چشم‌ها: گربه ها معمولاً حیواناتی شب‌گرد هستند و در طول روز بیشتر وقت خود را به استراحت می‌گذرانند. علت برق چشم گربه در شب وجود پوششی به نام پرده درخشان در چشم آن است که به دید بهتر آن‌ها در نور کم کمک می‌کند. بنابراین گربه توانایی دید در تاریکی را ندارد، ولی در نور کم می‌تواند ببیند.

ستون مهره‌ها: گربه مانند بیشتر پستانداران دارای ۷ مهره گردنی، ۱۳ مهره صدری یا مهره‌های پشت سینه، (انسان دارای ۱۲ مهره صدری است)، ۷ مهره کمری (انسان دارای ۵ مهره کمری است) و ۳ مهره خاجی (مهره‌های قرار گرفته در قسمت انتهایی بدن که انسان به علت نوع ایستادن دارای ۵ مهره از این نوع است) است. البته «گربه مانکس» ۲۲ یا ۲۳ مهره دمی (انسان دارای ۳ تا ۵ مهره دمی است) دارد. تعداد بیشتر مهره‌ها در کمر و سینه گربه در مقایسه با انسان باعث انعطاف‌پذیری و تحرک بیشتر این حیوان می‌شود. گربه از مهره‌های انتهایی دم برای حفظ تعادل در حرکات سریع استفاده می‌کند. استخوان‌های چنبر (ترقوه) گربه دارای توانایی جابجایی هستند بدین ترتیب گربه می‌تواند از هر مجرایی که سرش از آن بگذرد، عبور کند.

دهان: گربه، دندان‌های بسیار خوبی برای شکافتن گوشت دارد. دندان آسیاب یکم و دندان آسیاب کوچک در این حیوان با هم جفتی را تشکیل می‌دهند که برای شکافتن گوشت همچون قیچی عمل می‌کند. این سازوکار در بسیاری از گربه‌سانان از گرگ‌ها پیشرفته‌تر است. زبان گربه دارای برآمدگی‌های ریزی است که از آنها برای نگه داشتن و شکافتن گوشت یا لاشه استفاده می‌کند. بر روی این برآمدگی‌ها یا تیغ‌های کوچک نوعی ماده خاص وجود دارد که به گربه در هنگام تمیز کردن آنها کمک می‌کند. این برآمدگی‌ها مانند قلاب‌های ریزی هستند که به سمت عقب خوابیده‌اند و به این صورت اجازه نمی‌دهند گوشت از دهان گربه خارج شود.

تعداد دندان‌های گربه بالغ به ۳۰ عدد می‌رسد. گربه توانایی انجام حرکت جانبی فک‌های خود را ندارد و بنابراین نمی‌تواند غذا را آسیاب کند. همچنین دندان‌های آسیای گربه نیز سطح‌آسیاب‌کردن ندارند. اما زبان سوهان مانند گربه امکان جدا کردن گوشت از استخوان دارد.

صدا: گربه حیوانی پرسروصدایی هستند و انواع مختلفی از صداها را ایجاد می‌کنند. میو کردن رایجترین و معروفترین صدای آن‌هاست که به شکل‌های مختلفی برای مقاصد متفاوت انجام می‌شود. خرخر کردن نوعی صدای التیام‌بخش است که برای آن‌ها کاربردهای التیام‌بخشی و ارتباطی دارد. از صدای بلندی برای جفت‌یابی استفاده می‌شود و از غرش، فیف و خرناس هم برای وضعیت‌های تهاجمی و دفاعی استفاده می‌کنند. آن‌ها هنگامی که شکاری را دور از دسترس خود می‌بینند صدای پچ‌پچ مانندی را ایجاد می‌کنند و صداهای فرکانس بسیار بالا (که در محدوده شنوایی انسان نیست) هم در صداهای ارتباطی بچه‌گربه‌ها وجود دارد.

گوش: ۳۲ ماهیچه متفاوت در هر گوش گربه به حیوان اجازه می‌دهند تا یک شنوایی کنترل شده‌داشته باشد. بدین صورت گربه می‌تواند هر کدام از گوش‌های خود را آزادانه نسبت به دیگری حرکت دهد. با این توانایی گربه می‌تواند در حالی که در یک جهت حرکت می‌کند گوش خود را در جهت مخالف بچرخاند. همچنین بیشتر گربه‌ها می‌توانند گوش‌های خود را به سمت بالا بگیرند. برعکس سگ‌ها، گربه‌های دالگوش (با گوش‌های آویزان) بسیار نایابند (گونه Scottish Fold به علت جهش ژنتیکی دالگوش است). در هنگام عصبانیت یا وحشت‌زدگی گربه گوش‌های خود را می‌خواباند. گربه‌ها همچنین در زمان بازی یا زمانی که صدایی از پشت سر بیاید گوش‌های خود را به سمت عقب می‌چرخانند.

دست و پا: گربه مانند سگ حیوانی پنجه‌رو هستند. این حیوان دقیقاً بر روی پنجه‌های خود حرکت می‌کند. گربه‌سانان می‌توانند خیلی بادقت حرکت و با کمترین صدا حرکت کنند. گربه می‌تواند در هنگام راه رفتن، پنجه‌های عقبی خود را دقیقاً بر روی مکان پنجه‌های جلویی قرار دهد. این توانایی نه‌تنها به حرکت بی‌صدای حیوان کمک می‌کند بلکه همیشه از جای پاهای عقبی خود مطمئن است. این توانایی مخصوصاً در زمین‌های ناهموار برای حیوان مفید است.

برخلاف سگ و دیگر پستانداران، گربه برای راه رفتن هر دو پای خود را بر روی مکانی قرار داده و سپس دو پای دیگر را جلو می‌آورد. بیشتر پستانداران پاهای خود را به نوبت از روی زمین برمی‌دارند. گربه این توانایی خود را با یورتمه رفتن در شتر، زرافه، برخی اسب‌های آهسته‌گام و تعداد کمی از پستانداران شریک است.

چنگال: مانند دیگر گونه‌های گربه‌سان (البته به جز چیتا با نام درست یوزپلنگ آسیایی) چنگال‌های گربه حالت جمع شونده دارند. در حالت عادی و آرام، چنگال‌های گربه به وسیله پوست پوشیده شده و به صورت پنجه هستند. این توانایی باعث می‌شود تا چنگال‌های حیوان تیز بماند و از گیر کردن به زمین و ایجاد صدا در موقع شکار جلوگیری شود.

چنگال‌های پاهای جلویی گربه همیشه از چنگال‌های عقبی تیزترند. اما گربه‌ها می‌توانند با اراده کامل چنگال‌های هر کدام از پاهایشان را باز کنند. آنها از چنگال‌های خود برای دفاع، شکار کردن، بالارفتن از سطوح، پاره کردن و یا کشیدن اجسامی که دارای پوسته‌ای نرم هستند استفاده می‌کنند. گیر کردن پنجه گربه در سطوحی مانند فرش، موکت یا پارچه‌های کلفت در صورتی که گربه قادر به آزاد کردن خود نباشد می‌تواند موجب آسیب دیدن حیوان شود.

بیشتر گربه‌ها دارای پنج چنگال بر روی پنجه‌های جلوی و چهار یا پنج چنگال بر روی پنجه‌های عقب هستند. این به دلیل یک جهش ژنتیکی کهن است اما با این حال گربه‌های خانگی از تعداد چنگال‌های بیشتری برخوردارند.

ریه: چون گربه (برخلاف سگ)، ریه های کوچکی دارد زود خسته می‌شود؛ بنابراین تلاش می‌کند که هنگام دویدن و تعقیب شکار خیلی سریع به حداکثر سرعت خود برسد.

نقش و نگار: اولین گربه‌های خط و خالدار در قرون وسطی ظاهر شدند. بر اساس نتیجه آزمایش دی‌ان‌ای نشان می‌دهد که جهش ژنتیکی در گربه‌ای در سده چهاردهم میلادی در ترکیه امروزی باعث نقش و نگار بر روی پوست گربه شده است. درسال‌های بعد گربه‌های خط و خالدار، اهمیت خود در مهارت‌های موش‌گیری برای انسان را از دست داده و به خاطر زیبایی، تحسین و با انسان هم‌نشین شدند.

تا پیش از سده نوزدهم، چون انسان در نژاد گربه‌ها (بر خلاف سگ) دستکاری چندانی نکرد ظاهر گربه نیز تغییر زیادی نکرد. اما در دو سده اخیر، نژادهای گوناگونی از گربه، پدید آمده‌اند.

معاینه گربه قبل از انتخاب به عنوان حیوان خانگی

۱ – روی موی گربه دست بکشید موی گربه باید صاف و غیر نمدی باشد همچنین موی گربه را از جهت آلودگی به کک و سایر موجودات بررسی نمائید.

۲ – گوش بچه گربه باید تمیز و خشک باشد.

۳ – چشمها باید تمیز و براق باشند بینی هم باید مرطوب باشد.

۴ – گربه سالم دارای دهان صورتی و دندانهای سفید است.

۵ – دم گربه را بلند کنید و ناحیه مقعد را به منظور علائم اسهال مورد بررسی قرار دهید.

۶ – با یک دست به آرامی زیر شکم گربه را لمس کنید این ناحیه باید گرد بوده و سفت نباشد.

شکار و طعمه گربه ها

در رژیم غذایی گربه، گوشت نقش اصلی را ایفا می‌کند و این احتمالاً دلیل تخصص ویژه گربه‌ها در شکار است. به طوریکه شکار جزء اصلی الگوی رفتاری گربه‌هاست. گربه مانند دیگر گربه‌سانان، شکارچی قهاری است و پیش از حمله مخفی شده و بی‌حرکت مانده خوبی و در هنگام حمله، گردن طعمه را برای گازگرفتن نشانه می‌گیرد. او برای وارد کردن بیشترین آسیب از دندان نیش خود استفاده می‌کند که موجب پارگی شاهرگ گردنی یا خفگی بر اثر گرفتگی نای خواهد شد.

یکی از رفتارهای نسبتاً شناخته شده در شکار گربه، نشان دادن طعمه یا شکار به انسان نگه‌دارنده گربه‌است. انگیزه این کار دقیقاً مشخص نیست. اما ممکن است به این دلیل باشد که گربه در این وضعیت به خاطر موفقیتش انتظار پاداش دارد. یکی از نظریاتی که در این مورد ارائه شده این رفتار گربه را بخشی از یک مکانیسم رفتاری می‌داند. بدین ترتیب که گربه انسان را بخشی از گروه اجتماعی خود می‌داند و بدین ترتیب می‌خواهد. باقی‌مانده غذای خود را با دیگر اعضای گروه شریک شود. یک احتمال دیگر برای توجیه این رفتار می‌تواند به این صورت باشد که بچه گربه برای اثبات مهارت‌های شکار خود طعمه شکار شده را به مادر خود نشان می‌دهد.

طول عمر گربه ها

میانگین عمر گربه در طبیعت وحش ۵ تا ۷ سال است.

در صورت نگهداری در مکان امن میانگین عمر گربه بین ۱۲ تا ۱۵ سال است.

بیشترین سن گربه مربوط به گربه‌ای به نام «کریم پاف» Creme Puff با ۳۸ سال سن بوده است.

غذا خوردن گربه ها

گربه‌ ها بیش از هشتاد نوع موجود زنده را شکار می‌کنند. بیشتر گربه‌ها جانوران کوچک‌تر از خودشان را می‌خورند. گربه‌های بزرگ حتی خرگوش هم می‌خورند. علاقه اصلی آنها پرندگان، موش ها، موش صحرایی، خرگوش، سنجاب، کژدم‌های کوچک، سوسک، ملخ پرنده و حتی اردک و حیوانات کوچک دیگر است.

محققان با بررسی ۲۱ هزار رکوردی که در بیمارستان حیوانات وحشی ثبت شده بود دریافتند که ۱۴ درصد آنها از حملات گربه‌ها صدمه دیده‌اند. از حیوانات صدمه دیده، ۸۰ درصد پرنده و ۷۰ درصد پستاندار بودند که پس از صدمه دیدن زنده نماندند.

تحمل گرما

گربه‌ ها به آفتاب علاقه زیادی دارند و همیشه هنگام روزهای آفتابی در زیر آفتاب می‌خوابند. بند گربه توانایی تحمل دمای تا ۴۴ درجه سلسیوس را دارد. گربه‌هایی که پوست ضخیمی دارند تا ۵۲ درجه را هم تحمل می‌کنند. اگر دما از ۳۹ درجه سلسیوس دما بیشتر شود عرق می‌کند و با آن‌که به آب علاقه زیادی ندارد عرق خود را تحمل می‌کنند.