معرفی برند شنل

برند طراحی و تولید مد شنل

برند شنل هم اکنون یکی از مهم ترین برندهای طراح و تولید کننده کالاهایی مانند عطر شنل، لوازم آرایشی، جواهرات و زینت آلات، لباس های آماده و کیف های دستی لوکس و گران قیمت است و محصولات خود را به سراسر جهان صادر می کند و به فروش می رساند.

کوکو شنل

کوکو شنل، مؤسس برند شنل (شانل) ، در ۱۹ آگوست سال ۱۸۸۳ در سامور فرانسه متولد شد. در سن دوازده سالگی مادرش را از دست داد و پدرش نیز خانه را ترک کرد. پس از آن به یک پروشگاه کودکان بی سرپرست، سپرده شد و تا سن هجده سالگی در آنجا زندگی کرد. در پرورشگاه، در رشته خیاطی، به طور حرفه ای آموزش دید. پس از رسیدن به سن قانونی، کوکو پرورشگاه را ترک کرد تا در شهر پاریس برای گذران زندگی اش، کاری بیابد. اولین شغل او، دستیاری برای یک خیاط بود. او در کنار خیاطی، به عنوان خواننده در کافه ها و سالن های موسیقی  پاریس کار می کرد و در عرصه موسیقی و خوانندگی به نام کوکو معروف شده بود.

پس از پنج سال، زمانی که به سن بیست و سه سالگی رسید، به یک افسر نظامی ثروتمند علاقمند شد و به مدت سه سال در عمارت مجللی با هم زندگی کردند. در این زمان بود که شنل به کشف استعداد های خود در زمینه طراحی مد پرداخت. مدتی بعد با یک کارخانه دار صاحب سرمایه آشنا شد که با کمک او توانست اولین فروشگاه خود را راه اندازی کند. این رابطه کاری، مدت نه سال به طول انجامید و کوکو شنل در طی این سال ها، توانست کسب و کارش را از نظر مالی و اقتصادی، به ثبات برساند. در آن زمان  فروشگاه شنل، در نقاط مختلف فرانسه، دارای شعبه های متعددی شده بود.

برند شنل کوکو شنل

کوکو شنل با طراحی های جسورانه و بدیع در حیطه پوشاک زنانه، توانست توجه زنان بسیاری را در زمان کوتاهی به خود جلب کند و حتی معیارهای آنان را برای انتخاب لباس مناسب و زیبا تغییر دهد. او توانست این باور را در اذهان زنان ایجاد کند که زیبایی به معنی پوشیدن لباس های تنگ و بدن نما نیست، بلکه زیبایی واقعی زمانی آغاز می شود که درون فرد زیبا باشد و سعی کند “خود واقعی اش” باشد.

در آن زمان پوشیدن لباس هایی تنگ با دامن های اذیت کننده که نشان دهنده اندام زنان باشد، بسیار رایج بود و نشان زیبایی و شخصیت اجتماعی زنان محسوب می شد. کوکو شنل با طراحی های جدید خود، و استفاده از پارچه های کشباف و راحت و در عین حال شیک و لوکس، توانست دوران جدیدی را در طراحی مد و لباس ایجاد کند. زنان فرانسوی، خیلی زود از لباس های طراحی شده شنل استقبال کردند و این لباس های فاخر، رفته رفته جایگزین لباس های قدیمی شد.

برند شنل در فراز و فرود های جنگ جهانی

در سال های جنگ جهانی دوم، کوکو شنل مانند بسیاری از صاحبان مشاغل دیگر در فرانسه، به دلیل شرایط نا به سامان کشور، شرکت خود را تعطیل کرد. پس از پایان جنگ، با تأثیر گرفتن از نظریه “نگاه جدید” کرستین دیور، به بازگشایی و راه اندازی شعب تعطیل شده پوشاک شنل پرداخت  و طراحی های جدید متناسب با دوران پس از جنگ را آغاز کرد.

مد و لباس هایی که شنل طراحی می کرد، الهام گرفته از طراحی لباس های مردانه بود و از پارچه های راه راه فاستونی  دوخته می شد که غالبا در پوشاک مردانه به کار می رفت. به زودی کت و دامن های زنانه راه راه، با دامن های کوتاه، طراحی جدید یقه و تزئینات منحصر به فرد شنل، به نماد زیبایی در میان نسل جدید زنان تبدیل شد. همچنین لباس های راحتی و کشباف و پوشاک اسپورت  شنل نیز، بسیار متداول و محبوب شد.

فعالیت ها و تولیدات برند شنل

برند جهانی شنل هم اکنون در زمینه طراحی و عرضه پوشاک زنانه، کیف های دستی، عطر، زیورآلات و لوازم آرایشی فعالیت می کند. شنل به عنوان یکی از مطرح ترین و لوکس ترین برند ها محصولات خود را به سراسر جهان صادر می کند.

پرطرفدار ترین محصولات برند شنل تا کنون

برند شنل تاکنون در معرفی و تبلیغات محصولات خود، از مشاهیر و هنرمندان محبوبی چون مریلین مونرو، نیکول کیدمن، کاترین دنو، کارول بوکت، ونسا پارادیس، آدری تاتو و کایرا نایتلی استفاده کرده است.

محبوب ترین محصول شرکت شنل، عطر شماره ۵ است که توسط مریلین مونرو معرفی و تبلیغ شد. این تبلیغ یکی از تأثیرگذارترین تبلیغات تاریخ شرکت شنل بود و هنوز هم از آن استفاده می شود.

در اینجا، پنج مورد از محبوب ترین های تاریخ  شنل را به اختصار معرفی می کنیم.

محصولات شنل

کیف دستی زنانه کوچک به نام (Boy bag)، با طراحی مخصوص برند شنل، بند زنجیری نسبتا قطور و قفل فلزی نمایش دهنده لوگوی شنل، یکی از محبوب ترین تولیدات این شرکت است.

۲- محصولات شنل

در سال ۱۹۵۵ شنل، کیف دستی به نام (quilted bag) را طراحی و روانه بازار کرد. این محصول با طراحی خاص برای زنان شاغل، قفل کوچک و بندهای زنجیری، خیلی زود به محبوبیت رسید و پرفروش شد.

۳-محصولات شنل

کفش های پاشنه بلند (Tow-tone Shoes) در سال ۱۹۵۷ توسط شنل طراحی شد و پس از آن هنرمندان و بازیگران معروفی از این مدل کفش استفاده کردند. در طراحی این کفش ها از دو رنگ استفاده می شد که قسمت پاشنه پا، به رنگ مشکی و بقیه کفش به رنگ های متفاوت دیگری بود که با لباس فرد هماهنگ می شد. به همین دلیل هم این کفش در زمان کوتاهی پرطرفدار و پرفروش شد.

۴-محصولات شنل

کوکو شنل، در سفری که به خلیج فرانسه داشت، بسیار تحت تأثیر لباس های ملوانان قرار گرفت که از پارچه هایی با خطوط راه راه افقی تهیه شده بودند. او در سال ۱۹۱۷ با الهام گرفتن از این لباس ها، بلوز های زنانه ای به نام (Breton top)  را طراحی کرد. این محصول هم توسط هنرمندان مشهوری استفاده شد و به محبوبیت رسید.

برند شنل

۵-محصولات شنل

در سال ۱۹۲۶ شنل پیراهن های سیاه کوچک به نام (Little Black Dress)  را طراحی کرد. تا پیش از آن پوشیدن لباس های سیاه فقط در مراسم ختم و عزا رواج داشت. اما پس از طراحی این لباس ها و مقاله ای مجله مد وُژ راجع به آن نوشت، استفاده از این لباس های سیاه در سایر مراسم رسمی نیز رایج شد و این محصول به محبوبیت فوق العاده ای رسید.

معرفی برند گوچی

در سال 1898 گوچیو گوچی (Guccio Gucci) شهر فلورانس در ایتالیا را به مقصد لندن ترک کرد و مدتی مدیریت یک هتل را به عهده گرفت .در آنجا بود که مجذوب چمدانهای متنوعی شد که توسط مسافران حمل میشد. در سال 1905 او به ایتالیا بازگشت و شروع به فروختن زین و خورجین کرد که موفقیت فراوانی در پی داشت .

پس از مدتی او مغازه ای باز کرد و در آن به فروش کالاهای چرمی و لوازم تزیین شده با نقوش سوارکاری پرداخت . در سال 1932 گوچی نوعی کفش راحتی ابداع کرد این تنها کفشی است که به موزه هنرهای معاصر نیویورک راه یافته است.

در سال 1938 اولین بوتیک گوچی در شهر رم و دومی در یازده سال بعد افتتاح شد و بوتیکهای دیگر یکی پس از دیگری در سراسر شهرهای جهان گشایش یافتند . تمامی این مراکز توسط پسران گوچی به نامهای آلدو (Aldo ) یوگو (Ugo ) و رودولفو (Rodolfo) اداره میشد.

در سال ۱۹۵۳ گوچی مرد و مدیریت گوچی به پسرانش رسید .

در سال 1983 رودلفو به علت بیماری سرطان فوت کرد و پسر او به نام ماریزیو (Maurizio) سهم او را به ارث برد و جای اورا گرفت . ماریزیو در سال 1989 مدیریت گوچی را به عهده گرفت پنجاه درصد سهام شرکت به او تعلق داشت و پنجاه درصد دیگر به شرکت اینوست کروپ Investcrop از کشور بحرین فروخته شد .

در طی دهه 1990 اختلافات فراوانی بین این دو شریک بروز کرد و کار به دادگاه کشیده شد . در سال 1991 شرکت گوچی بیش از 37 میلیون دلار ضرر کرد که شوک بسیار بزرگی برای مالکان آن بود.گوچی

در سال 1992 تام فورد (Tom Ford) به گوچی پیوست و به همراه معاون اجرایی شرکت دام ملو (Dwen Mello) از طریق کاهش محصولات و ساماندهی دوباره شرکت هزینه ها را کاهش داند. تا سال 1994 وضع مالی شرکت بهتر شد . گالش چوبی و چرمی طراحی شده توسط تام فورد بسیار مورد استقبال قرار گرفت .

ماریزیو گوچی در سال 1995 به قتل رسید و همسرش مجرم شناخته شد .

مجموه های ارایه شده توسط فورد در سالهای بعدی موفقیتهای فراوانی برای شرکت گوچی به دنبال داشت و اوضاع را به کلی دگرگون کرد . گوچی روز به روز بهتر شد و فورد کفایت و شایستگی خود را به اثبات رساند . حالا دیگر گوچی یکی از سود آورترین خانه های مد در ایتالیاست .

در سال 2001 گوچی تحت مدیریت فورد ، استلا مک کارتنی Stella Macartheny را تامین مالی کرد تا از مارک خودش استفاده کند و او هم اولین مجموعه بهاری- تابستانی خود را در سال 2001 ارایه کرد.

گوچی همواره مورد علاقه بسیاری از هنرپیشگان سینمایی و افراد مشهور بوده است جکی اناسیس ، سوفیا لورن ، الیزابت تایلور و مدنا از جمله مشتریان گوچی بوده اند

در نوامبر 2003 تام فورد اعلام کرد هنگامی قراردادش با گوچی به پایان برسد این شرکت را ترک خواهد کرد . او آخرین مجموعه خود را در فوریه 2004 در میلان عرضه کرد .

در سال2004 در شبی که چارلیز ترون Charliz Theron جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن برای فیلم هیولا را دریافت کرد لباس طراحی شده توسط تام فورد را بر تن داشت .گوچی

در مارس همان سال خانم الساندرا فاسچینتی ( AlessandraFacchinetti ) به عنوان مدیر جدید گوچی منصوب شد . او در سال 2000 به گوچی پیوست و 4 سال در کنار فورد کار کرده بود و در این مدت بود که فورد به استعداد درخشان وی در طراحی لباسهای فاخر شب پی برد.

خانم الساندرا فاسچیینتی اولین مجموعه خود را در سپتامبر 2004 در میلان ارایه کرد . بعد از گذشت یک سال وی به خاطر عدم توافق با مدیریت شرکت استغفا داد و فریدا جیانینی (Frida Giannini) جای او را گرفت . جیانینی هم اولین مجموعه لباسهای بهاری – تابستانی خود را در سپتامبر 2005 به نمایش گذاشت .

طبق نظر سنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقات علمی تجاری نیلسن گوچی به عنوان مطلوب ترین و محبوبترین مارک فشن دنیا برگزیده شد.

این شرکت از ۲۵ هزار نفر مصرف کننده و خریدار آنلاین از میان ۴۸ کشور دنیا نظر سنجی کرده است در این نظر سنجی از هر ۵ نفر یک نفر گفت که اگر پول این مارک مساله ای نباشد محصولات گوچی را خریداری خواهد کرد.

گوچی

تاریخچه گوچی

گوچی برند مشهور ومحبوب، توسط " گوچیو گوچی" در سال 1921 در فلورانس ایتالیا بنیان گذارده شد. گوچی یکی از به نام ترین، متشخص‌ترین و شناخته شده ترین برندها در جهان به شمارمی‌رود. تشکیلات گوچی متعلق به شرکتPRR می‌باشد. طبق آمار مجله‌ی "بیزنس ویک " در سال گوچی درآمدی درحدود 7/7 میلیارد دلار از سراسر جهان کسب کرده است و در حال حاضر در جایگاه 46 از میان صد برند برتر دنیا را به خود اختصاص داده است والبته گوچی پرفروش ترین برند ایتالیایی با 425 فروشگاه در اقصی نقاط جهان نیز محسوب می‌گردد.

گوچی در 1921 راه‌اندازی شد و در 1938 "گوچیو گوچی" اولین فروشگاه خود را در شهر رم بازگشایی نمود. "گوچیو" در آن زمان شخصًا طراحی محصوالت برجسته‌ی شماری از شرکت‌ها را عهده‌دار بود. نخستین طرح کیف با مارک گوچی در 1947 عرضه شد.گوچی

پس از درگذشت "گوچیو" در سال 1953، "آلدو" یکی از پسرانش سرپرستی تشکیالت را برعهده گرفت و به آن با افتتاح فروشگاه در لندن، پاریس و نیویورک، وجهه‌ای بین المللی بخشید. ولی مجادلات بر سر میراث، سهام، عملکرد روزانه‌ی فروشگاه ها اتحاد خانواده را در هم شکست. در دهه‌ی 1960 هنگ کنگ، توکیو و کره به عنوان حوزه‌ی بعدی توسعه خاوردور هدف گرفته شدند. تا اواخردهه‌ی1970 که تصمیمات نامساعد شغلی و دعوی های خانوادگی شرکت را مرز ورشکستگی برد، گوچی همچنان یکی از شاخص ترین شرکت‌های تولید کننده‌ی کالاهای لوکس به شمار می رفت.

"الدو" و رادولفو" در این هنگام 50 درصد از سهام شرکت را در اختیار داشتند. در 1979، "الدو" کلکسیون اکسسوار گوچی را توسعه داد، سپس کنترل بخش عطر را به پسرش "روبرتو "واگذار نمود تا به طریقی تسلط "رادولفو" را بر عملکرد شرکت تضعیف نماید. گوچی که همچنان در پی یافتن بازارهای نو بود، قرارداد جدیدی با شرکت AMG برای طراحی تودوزی اتومبیل‌های آن منعقد ساخت. علی رغم توفیقات طی دهه های 60 و 79، لیکن در دهه‌ی 1980 گوچی جذابیت خود را از دست داد.

طولی نکشید که اجناس تقلبی و کپی‌های متعددی از گوچی در بازار نام این برند را لکه دار کرد. ضمنًا، "رودولفو" و "الدو" برسر شاخه‌ی عطر خود وارد یک نزاع جدی شدند در حالی که "رودلفو" تنها 20 درصد سهام را در اختیار داشت. در میانه‌ی 1980، "الدو" به دلیل فرار از پرداخت مالیات در ایالات متحده محکوم گردید … با مرگ "رادولفو" درسال 1983، شوک عمده ای، برپیکر تشکیالت وارد شد ، پسرش با واگذاری 50 درصد سهمش به "موریزیو گوچی" "موریزیو" با پسر "الدو" برای دردست گرفتن هیئت مدیره متحد شدند و برای نخستین بار طی سالیان فعالیت تمامی اعضای خانواده شرکت را ترک نموده و منحصرًا یک نفر سکان دار تشکیالت گردید. "موریزیو" می‌خواست دعواهای را که از یکسو شرکت و ازسوی دیگر خانواده را به آشفتگی کشانیده بود به دست فراموشی بسپارد و آینده ی گوچی را بسازد. در اواخر دهه ی 1980، تغییرات و تدابیر اعمال شده، گوچی را بدل به یکی از درخشان ترین موسسات در زمینه‌ی مد و نیز سود بخش‌ترین شرکت‌ها در حوزه‌ی کسب و کار نمود.گوچی

در اوایل دهه‌ی 1990 شرکت به ضعیف‌ترین وضعیتش در طول دوران فعالیت رسید."موریزیو" با ممانعت از فروش اکسسوار که تنها در امریکا 110 میلیون دلار را حاصل می‌کرد اوضاع تشکیالت را آشفته ساخت و به دنبال این امر سه سال پیاپی شرکت با ضرر سنگین و حرکت در لبه‌ی ورشکستگی دست به گریبان بود. بی شک "موریزیو" هم فرد محبوبی بود و هم شیفته‌ی کسب و کار خانوادگی اما پس از چهار سال تمام مدیران هم رای شدند که وی قادر به اداره‌ی شرکت نیست چرا که عملکرد او تاثیر ناسازگاری با مطلوبیت برند، کیفیت محصول و کنترل توزیع محصول دشت. بنابراین او را قانع کردند تا سهامش را به سرمایه گذاران دیگر فروخته و کنار رود. ظرف کمتر از یکسال خانم "داون ملو" جای "موریزیو" را گرفت و "تام فورد" سی و دوساله درجایگاه مدیر خلاقیت تشکیالت قرار داده شد. آقای دومنیکو دو سوله حالی که اعتقاد داشت شرکت گوچی برای رسیدن به سود بیشتر نیازمند یک تصویر نوین خواهد بود.

در اکتبر سال 1995 سهام شرکت به صورت عام به ازای 22 دلار برای هر سهم به فروش رسید. در 1997 مجوز تولید ساعت را دریافت کرد و درست یکسال بعد موفق به کسب عنوان "بهترین شرکت سال اروپا" به واسطه ی؛ عملکرد مالی و اقتصادی، دیدگاه استراتژیک و کیفیت مدیریت خود گردید

خانه ی مد گوچی

خانه ی مد گوچی ، که با نام گوچی شناخته شده تر است، یک برند مد ایتالیایی است که در سال 1921 توسط گوچیو گوچی (Guccio Gucci) در فلورنس (Florence) تأسیس شد. بخشی از این گروه تولیدی در اختیار PPR قرار دارد و به همین خاطر گروه گوچی در زمینه ی تولید کالاها و اجناس چرمی نیز فعالیت دارد.

طبق مجله ی بیزینس و یک (BusinessWeek) تولیدی گوچی در سال 2008 درآمدی در حدود 4.2 میلیارد پوند در سرار دنیا کسب کرد و در سال 2009 به رتبه ی چهل و یکم ستون "100 برند برتر دنیا" در این مجله ارتقاء یافت. این ستون یا جدول توسط اینتربند (Interbrand) طراحی شده است. گوچی همچنین پرفروش ترین برند ایتالیایی محسوب می شود که مستقیماٌ درحدود 278 فروشگاه را در سرار جهان اداره کرده و محصولاتش را به صورت عمده فروشی از طریق نمایندگی های فروش و فروشگاه های برتر و خوش نام به فروش می رساند.

در سال ۱۸۹۸گوچیو گوچی (Guccio Gucci)گوچیگوچی شهر فلورانس در ایتالیا را به مقصد لندن ترک کرد و مدتی مدیریت یک هتل را به عهده گرفت.در آنجا بود که مجذوب چمدان های متنوعی شد که توسط مسافران حمل میشد. در سال ۱۹۰۵او به ایتالیا بازگشت و شروع به فروختن زین و خورجین کرد که موفقیت فراوانی در پی داشت.پس از مدتی او مغازه ای باز کرد و در آن به فروش کالاهای چرمی و لوازم تزیین شده با نقوش سوارکاری پرداخت. در سال ۱۹۳۲گوچی نوعی کفش راحتی ابداع کرد این تنها کفشی است که به موزه هنرهای معاصر نیویورک راه یافته است.

در سال ۱۹۳۸اولین بوتیک گوچی در در خیابانCondotti رم که یکی از معروفترین خیابان های آن زمان در زمینه مد میباشد،افتتاح شد و بوتیک های دیگر یکی پس از دیگری در سراسر شهرهای جهان گشایش یافتند . پس از معروفیت در اروپا، در سال ۱۹۴۵گوچی وارد امریکا میشود و با جذب مشتریانی نظیر گریس کلی، ژاکلین کندی، ادری هیپورن و…تبدیل به یک مارک جهانی میشود.تمامی این مراکز توسط پسران گوچی به نامهای آلدو (Aldo) یوگو (Ugo) و رودولفو (Rodolfo)اداره میشد.

در سال ۱۹۵۳گوچی مرد و مدیریت گوچی به پسرانش رسید .در سال ۱۹۸۳رودولفو به علت بیماری سرطان فوت کرد و پسر او به نام ماریزیو (Maurizio) سهم او را به ارث برد و جای اورا گرفت. ماریزیو در سال ۱۹۸۹مدیریت گوچی را به عهده گرفت پنجاه درصد سهام شرکت به او تعلق داشت و پنجاه درصد دیگر به شرکت اینوست کروپ Investcrop از کشور بحرین فروخته شد. در طی دهه ۱۹۹۰اختلافات فراوانی بین این دو شریک بروز کرد و کار به دادگاه کشیده شد . در سال ۱۹۹۱شرکت گوچی بیش از ۳۷میلیون دلار ضرر کرد که شوک بسیار بزرگی برای مالکان آن بود. در سال ۱۹۹۲تام فورد (Tom Ford) به گوچی پیوست و به همراه معاون اجرایی شرکت دام ملو(Dwen Mello) از طریق کاهش محصولات و ساماندهی دوباره شرکت هزینه ها را کاهش دادند.

تا سال ۱۹۹۴وضع مالی شرکت بهتر شد . گالش چوبی و چرمی طراحی شده توسط تام فورد بسیار مورد استقبال قرار گرفت.مجموعه های ارایه شده توسط فورد در سالهای بعدی موفقیت های فراوانی برای شرکت گوچی به دنبال داشت و اوضاع را به کلی دگرگون کرد . گوچی روز به روز بهتر شد و فورد کفایت و شایستگی خود را به اثبات رساند . حالا دیگر گوچی یکی از سود آورترین خانه های مد در ایتالیاست.در سال ۲۰۰۱گوچی تحت مدیریت فورد ، استلا مک کارتنی Stella Macartheny را تامین مالی کرد تا از مارک خودش استفاده کند و او هم اولین مجموعه بهاری- تابستانی خود را در سال ۲۰۰۱ارایه کرد.گوچی

گوچی همواره مورد علاقه بسیاری از هنرپیشگان سینمایی و افراد مشهور بوده است جکی اناسیس ، سوفیا لورن ، الیزابت تایلور و مدنا از جمله مشتریان گوچی بوده اند.در نوامبر ۲۰۰۳تام فورد اعلام کرد هنگامی که قراردادش با گوچی به پایان برسد این شرکت را ترک خواهد کرد . او آخرین مجموعه خود را در فوریه ۲۰۰۴در میلان عرضه کرد.در سال۲۰۰۴در شبی که چارلیز ترون Charliz Theron جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن برای فیلم هیولا را دریافت کرد لباس طراحی شده توسط تام فورد را بر تن داشت.در مارس همان سال خانم الساندرا فاسچینتی (AlessandraFacchinetti) به عنوان مدیر جدید گوچی منصوب شد . او در سال ۲۰۰۰به گوچی پیوست و ۴سال در کنار فورد کار کرده بود و در این مدت بود که فورد به استعداد درخشان وی در طراحی لباس های فاخر شب پی برد.خانم الساندرا فاسچیینتی اولین مجموعه خود را در سپتامبر ۲۰۰۴در میلان ارایه کرد . بعد از گذشت یک سال وی به خاطر عدم توافق با مدیریت شرکت استغفا داد و فریدا جیانینی (Frida Giannini)جای او را گرفت .

جیانینی هم اولین مجموعه لباس های بهاری –تابستانی خود را در سپتامبر ۲۰۰۵به نمایش گذاشت و تا به امروز بعنوان طراح گوچی مشغول به کار می باشداین شرکت از ۲۵هزار نفر مصرف کننده و خریدار آنلاین از میان ۴۸کشور دنیا نظر سنجی کرده است در این نظر سنجی از هر ۵نفر یک نفر گفت که اگر پول این مارک مساله ای نباشد محصولات گوچی را خریداری خواهد کرد.در سال ۲۰۰۶با درآمدی بالغ بر ۷،۶میلیارد یورو پس از لویی ویتون و شرکا، در مقام دومین مارک پرفروش قرار میگیرد.طبق نظر سنجی انجام شده توسط موسسه تحقیقات علمی تجاری نیلسن گوچی به عنوان مطلوب ترین و محبوبترین مارک فشن دنیا برگزیده شد.

شرکت ها و دفاتر گوچی

در اواخر دهه ی 80 یک تغییر موضع در سیاست های شرکت سبب شد تا گوچی به یک مارک مشهور و رقیب جهانی تبدیل شود. در اکتبر 1995 گوچی به یک شرکت سهامی عام تبدیل شد و برای اولین بار از سوی شرکت مالی و سرمایه گذاری AMEX و نیز بورس نیویورک پیشنهادی معادل 22 دلار برای هر سهم دریافت کرد. با کسب جواز تولید ساعت Severin-Montres در نوامبر 1997 آن سال به سال موفقیت آمیزی برای آن ها تبدیل شد. گوچی نام آن برند را به Gucci Timepieces تبدیل کرد. این شرکت به خاطر عملکرد مناسب مالی و اقتصادی و همچنین کیفیت مدیریت و عملکرد استراتژیکی به عنوان "شرکت برتر اروپایی" در سال 1998 از سوی فدراسیون تجاری مطبوعات اروپا (EBPF) برگیزیده شد. دفاترمرکزی و کاری گوچی در شهرهای فلورانس، میلان، پاریس، لندن، هنک کنگ،ژاپن و نیویورک قرار دارد. دفاتر مرکزی PRP نیز در پاریس واقع است.

پیشینه و سوابق و گوچیتام فورد

در سال 1998 یکی از شلوارهای طراحی شده توسط گوچی با نام جینیس جینز (Genius Jeans) در کتاب رکوردهای گینس به عنوان گران قیمت ترین شلوار جین دنیا ثبت شد. مدل این شلوار از نوع شلوارهای زده و پاره است که اطراف آن با منجوق های قیمتی آفریقایی تزئین شده بود. قیمت پیشنهادی فروش آن در میلان 3134 دلار آمریکا بود.

در ژوئن 2005 با فروش یک شلوار جین 150 ساله به ارزش 6000 دلار این رکورد توسط کمپانی لیوایز شکسته شد. خریدار این شلوار 150 ساله یک کلکسیون دار گم نام بود.

دانستنی جالب در مورد جغد

جغد دارای صورتی مسطح و چشمانی درشت می باشد. جغد پرهای بسیار نرم و پر پشت دارد. پرواز جغدها بدون صدا انجام می شود. جغدها علیرغم باور برخی مردم که جغد را شوم می دانند بسیار زیبا و حتی مفید هستند. جغدها به دلیل فوایدی که دارند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت فراوان می باشند.آیا می دانستید می توانید کره چشم جغد را از طریق گوش هایش ببینید؟ در واقع می توانید داخل سر جغد را از طریق گوش هایش ببینید. جغد ها هم مثل سایر پرندگان بر خلاف پستانداران گوش خارجی ندارند.

در واقع گوش پرندگان دو سوراخ نسبتا بزرگ روی جمجمه آن هاست. این سوراخ با پر پوشیده شده، اما اگر پر ها را کنار بزنید می توانید کره چشم جغد را از داخل ببینید! البته بیشتر پرندگان کوچکتر از آن هستند که بتوان این را دید، اما جغد جیغ اره ای شمالی حفره های گوش بسیار بزرگی دارد. این حفره ها به ما این فرصت نادر را می دهند که داخل جمجمه یک حیوان زنده را نگاه کنیم و ببینیم دقیقا چه خبر است.

نکته جالب درباره جغد جیغ اره ای شمالی این است که آن ها بسیار کوچک هستند، به این معنا که چشمهایشان حدود 5 درصد از کل بدنشان است. آن ها تنها حدود 17 سانتیمتر رشد می کنند و حدود 60 گرم وزن دارند. گوش های بسیار بزرگ به آن ها کمک می کند طعمه را به راحتی در شب پیدا کنند. گوش های بزرگ به آن ها اجازه می دهد طعمه را در تاریکی ردیابی کنند و با استفاده از صدا ها همیشه بدانند شما کجا هستید حتی اگر نتوانند شما را ببینند.

جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند. برای این راسته در فارسی نامهای زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران، چون اغلب در شب شکار می کنند، جغد شکلان چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می دهند.

در بعضی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و چون از موشها تغذیه می کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت می باشند و در بعضی نقاط به جغد، پرنده نگهبان شب باغ ما می گویند.

ویژگی های جغدها

جغد پرنده ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم هایی درشت و پاهای بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش پر نامیده می شوند. جغد نوکی کوچک و ظریف دارد. دور دهان جغد پرهای زبری هست که شبیه مو می باشد ولی مو نیست. پاهای جغد کوچک است و پنجه هایش ضعیف و بی طاقت. پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می کند. نوک پرهای جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پرها کم باشد.

جغدها گردن کوتاهی دارند. رنگ جغد معمولاً کرم قهوه ای است. در نوک جغدها یک شکاف هست. سر آنها بزرگ است. جغد هوای تاریک را دوست دارد و شب ها پرواز می کند. چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همین خوب هم شکار می کنند. پرواز آنها بی صداست و پاهای پوشیده از پر دارند. بیشتر جغدها روی درخت زندگی می کنند. نر و ماده جغدها همشکل هستند ولی ماده ها بزرگ ترند.

نوع تغذیه ی جغدها به محل زندگی جغدها و اندازه ی آن ها بستگی دارد. بعضی از جغدها، جانورانی مثل موش و موش صحرایی می خورند. جغدهای بزرگ تر، خرگوش ، سنجاب و سمور را هم شکار می کنند. برخی از جغدها از حشرات و پرندگان کوچک تغذیه می کنند. برخی هم با ماهی گیری شکم خود را پر می کنند. این دسته از جغدها توی آب های کم عمق شیرجه می زنند و با چنگال های تیزشان، ماهی ها را به دام می اندازند.

آداب غذاخوردن جغدها

جغد معمولاً شکار خودش را به کمک منقار نیرومندش تکه تکه می کند و می خورد. اگر شکار کوچک باشد، جغد آن را درسته قورت می دهد و سپس استخوان ها، پَرها و فَلْس های طُعمه را که قابل هضم نیستند، با حالتی شبیه به سرفه بیرون می اندازد.

انتخاب لانه جغدها

جغدها لانه نمی سازند. آن ها جایی را به عنوان لانه انتخاب و در همان جا زندگی می کنند. سوراخ های موجود در تنه ی درختان، غارها، انبارهای قدیمی و خراب و لانه های زیرزمینی، از جاهایی است که این جغدها برای زندگی برمی گزینند. جغدهای ماده بین 3 تا 4 تخم می گذارند. نوزاد جغد 2 تا 3 ماه باید در لانه بماند تا به قدر کافی بزرگ شود.

این جنس جغدها دارای گونه ها و زیر گونه های فراوان است و در اکثر نقاط دنیا به جز در استرالیا وجود دارد. از ویژگیهای این گروه از جغدها این است ک پرهای ناحیه گوش بزرگ شده و به این پرنده منظره شاخ داری می دهد. معمولا این جغدها رنگ چشم نارنجی زیبایی دارند. گونه بوف بزرگ یکی از گونه های این جنس است. صدای این پرنده بسیار در نیمه شبها ناراحت کننده می باشد و در تمام شب در محل زندگی آنها شنیده می شود.

این جنس دارای جثه کوچک و سبکی است و اثری از پرهای گوشی در جنس جغد دیده نمی شود. پیشانی جنس جغد کوتاه و جمجمه نسبتا مسطح می باشد. رنگ چشم آنها زرد روشن است. در جنس جغد نر و ماده یک رنگ و یک اندازه می باشند.

جنس جغد از جوندگان و بعضی پرندگان کوچک و حشرات تغذیه می کنند. سر این پرنده دارای حرکات جالبی می باشد و اصولا پرنده ناآرامی به نظر می رسد. این جغدها به آسانی اهلی می شوند. جنس نر و ماده این جغدها از جوجه ها نگهداری می کنند اما معمولا جنس ماده روی تخم ها می خوابد.

جغد نوع مرغ حق سرعت پرواز زیادی دارد

این نوع جغدها شامل تعداد زیادی جغدهای کوچک هستند و تنها جغدهای کوچکی هستند که دارای پرهای گوشی می باشند. دارای دو دوره پرریزی هستند. سر این جغدها نسبت به سایر اندامها بزرگ و نوک آنها کوچک است. نر و ماده این جغدها به هم شبیه هستند. این جغدها دارای صدای ناموزونی هستند که شبها شنیده می شود. این پرنده به سرعت یک خفاش پرواز می کند و پیش از غروب آفتاب تغذیه می کند و هنگام روز دیده نمی شود.

اطلاعاتی در خصوص پرندگان

پرندگان مهره داران خونگرمی هستند که بال، پر و یک منقار دارند، دندان ندارند، اسکلتی دارند که در آن استخوان های زیادی با هم ترکیب شده و نیز استخوان های زیادی در آن غایب هستند، و یک کارایی بی نهایت زیادشان، سیستم تنفسشان است. پرندگانی که پرواز می کنند استخوان های قوی، پوک و ماهیچه های پرواز قدرتمند دارند.

بیشتر پرندگان می توانند پرواز کنند. پرندگان یک قلب بسیار قوی و یک راه مؤثر تنفس دارند- اینها برای این که پرندگان پرواز کنند لازم هستند. همچنین پرندگان موقعی که پرواز می کنند انرژی فوق العاده زیادی را مصرف می کنند و بنابراین نیاز دارند تا مقدار بسیار زیادی غذا بخورند تا قدرت پرواز داشته باشند.

نه همه جانورانی که پرواز می کنند پرنده هستند و نه همه پرندگان می توانند پرواز کنند. توان پرواز کردن در طول تاریخ بارها و به طور جداگانه در میان موجودات مختلف زمین به وجود آمده است. خفاش ها (پستاندارانی که پرواز می کنند)، پتروسوروس (خزندگانی که از زمان دایناسورها پرواز می کنند) و حشراتی که پرواز می کنند پرنده نیستند.

انواع حرکت: پرواز، دویدن و شنا

شیوه نقل و انتقال پرنده ها کاملاً با هم متفاوت است. بیشتر آنها می توانند پرواز کنند، بعضی می توانند خیلی خوب بدوند و بعضی شنا می کنند و برخی ترکیب آنها را انجام می دهند. بعضی از پرندگان نمی توانند پرواز کنند. شترمرغ سریع ترین پرنده دونده است اما نمی تواند پرواز کند. شتر مرغ همچنین سریع ترین دونده دوپا در میان همه جانوران روی زمین است. شترمرغ بزرگ ترین پرنده هم هست.

بیشتر پرندگان می توانند پرواز کنند. در پرندگان بال های پرواز شکل گرفته تا امکان بالا رفتن را در آنها به وجود آورد و به آنها اجازه دهد تا پرواز کنند. این جانوران سبک وزن به خاطر پرواز کردن با شرایط آب و هواییشان تطبیق پیدا کرده اند. پرواز آنها را به شکارچیان قابلی تبدیل کرده و به آنها اجازه می دهد از دست شکارچیان گرسنه (مثل گربه ها) فرار کنند. همچنین پرواز آنها را از آب و هوای ناملایم دور می کند (به وسیله مهاجرت). شاهین تیزپر یکی از سریع ترین پرندگان است که با سرعت 90 مایل در ساعت شیرجه می زند (بعضی ها می گویند که آنها می توانند با سرعت بیش از 200 مایل در ساعت شیرجه بزنند).

انواع پر در پرندگان

پرها برای این اهداف مورد استفاده قرار می گیرند:

- پرواز: پرهای پرواز در بال ها و دم پرندگان رشد می کند.

- عایق حرارتی: پرهای نرم زیرین که نزدیک پوست رشد می کنند پرندگان را از خیلی سرد و یا خیلی گرم شدن حفظ می کنند.

- جفت گیری: این امر به شدت از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است.

پرندگان مذکر اغلب رنگشان روشن تر از پرندگان مؤنث است. این امر پرندگان مؤنث را به سوی پرندگان مذکر  به منظور جفت گیری جذب می کند. پرندگان مؤنث بیشتر به رنگی نیاز  دارند که به آنها کمک کند تا خودشان را هنگامی که از جوجه هایش مراقبت می کنند مخفی کنند (اگرچه پرندگان مذکر هم اغلب از جوجه ها مراقبت می کند، با یا بدون جفت مؤنث). طاووس مذکر رنگ خیلی درخشانی دارد. طاووس مؤنث رنگش قهوه ای مات است.

تغذیه پرندگان:

پرندگان امروزی هیچ دندانی ندارند (پرندگان باستانی دندان داشتند). پرندگان زبان دارند، اما برخلاف زبان ما زبان پرنده در داخلش استخوان دارد.

بعضی از شکارچیان شگفت انگیز مانند عقاب ها، دید تیزی دارند که پنج تا شش برابر تیزتر از دید چشم انسان است. آنها می توانند طعمه کوچکی را از یک مایلی علامت گذاری کنند.

پرندگان بیشتر وقتشان را صرف جست و جوی غذا می کنند.

بیشتر پرندگان حشره خوار هستند (آنها حشره می خورند). بعضی از پرندگان، مثل جغدها و عقاب ها گوشتخوار هستند و برخی دیگر مثل مرغ مگس خوار، باقرقره و غاز کانادایی  گیاهخوارند. بقیه پرندگان مانند سار، هم گیاهخوار و هم گوشتخوارند. بعضی از پرندگان (مانند توکان) میوه خوارند.

بیشتر پرندگان دید تیزشان را برای پیدا کردن غذا مورد استفاده قرارمی دهند. آنها از منقار و فکشان برای گرفتن ساس ها، کرم ها، پستانداران کوچک، ماهی، میوه، دانه ها و شهد استفاده می کنند. برخی در کنترل طبیعی حشرات و در پراکندگی تخم گیاهان نقش خیلی مهمی بازی می کنند، مثلا مرغ مگس خوار شهد خوار، گرده افشان های مهم بعضی از گیاهان گلدار هستند.

 لانه ها و تخم های پرندگان:

پرندگان جوجه هایشان را در تخم هایی با پوسته های محکم به دنیا می آورند که بعد از مدت زمانی جوجه ها از تخم در می آیند. بعضی از پرندگان مانند مرغ ها، هر روز تخم می گذارند. برخی از پرندگان هم ممکن است سال ها بین هر تخم گذاری فاصله بیندازند.

شترمرغ در میان پرندگان بزرگ ترین تخم ها را می گذارد که بیش از 11 در 18 سانتی متر محیط و وزنی 1400 گرمی دارند.

پرندگان لانه هایشان را برای تولید مثل در درختان، روی صخره ها یا روی زمین می سازند. بیشتر پرندگان دست کم به وسیله یکی از والدین مورد مراقبت قرار می گیرند تا وقتی که بتوانند پرواز کنند و غذایشان را به دست آورند. دوره نهفتگی تخم های پرنده از گونه ای به گونه ای دیگر متفاوت است. همچنین بعضی از تفاوت ها به دما بستگی دارد. بعضی از پرندگان مانند فاخته تخم هایشان را در لانه پرندگان دیگر می گذارند. پرنده بزرگسال هم بی اطلاع از این که این تخم فاخته است، از آن مراقبت می کند. بعضی از فاخته ها حتی تخم های دیگرشان را در لانه می کشند تا مطمئن شوند که تخمشان غذای کافی به دست می آورد.

طبقه بندی پرندگان

پرندگان به طبقه زیست شناسی اوس Aves تعلق دارند و در همه جای زمین زندگی می کنند. پرندگان جزو آمنیوت ها amniotes هستند. این گروه از جانوران همه چیز خوارانی هستند که تخم می گذارند و از تخم هایشان با دراز کشیدن بر رویشان محافظت می کنند و گروهی که شامل جانورانی در بین پستانداران، پرندگان، دایناسورها و خزندگان هستند را شامل می شوند. حدود 9000 گونه مختلف از پرندگان وجود دارد که به 146 خانواده تقسیم شده اند.

تکامل پرندگان

پرندگان شاید از دایناسورهای گوشتخوار (تروپودها) در طول دوره مزوزوئیک، در حدود 150 میلیون سال پیش) تکامل پیدا کرده باشند. پرندگان اولیه در دهانشان دندان و روی بال هایشان چنگال هایی داشتند.

آواز پرندگان

پرندگان آواز زیبایی دارند و آوازهای گوناگونی هم می خوانند. بسیاری از پرندگان آواز خوان هر سال کمیاب تر می شوند.

پرندگان آوازخوان یک اندام  صوتی به نام سیرنیکس syrinx دارند که در گلویشان قرار گرفته. سیرینکس عضلانی دو نیمه دارد که هر لرزش آن آوازهایی تولید می کند، چنان که پرنده می تواند در یک آن دو نت را بخواند. برای خواندن، یک پرنده هوا را از شش هایش از میان سیرینکس می دمد.

مراحل پرورش گاو

اگرچه در ایران پرورش و نگهداری گاو گوشتی به معنا و مفهومی که در کشورهای خارجی مرسوم و متداول می باشد رایج نیست ولی از آنجا که ممکن است در آینده عده ای به این کار علاقمند شوند و بخواهند در این زمینه فعالیت کنید لازم می باشد که در این باره مطالبی بیان گردد تا شاید راهنمایی برای اینگونه اشخاص باشد. انچه که در این فصل عنوان می گردد مبتنی بر اصول جدید دامپروری در دنیای امروز بوده ممکن است با شرایط اطن مرز و بوم صد در صد وفق ندهد. ولی بعضی از قسمتهای آن عملی و بقیه موارد نیز با تغییراتی قابل اجراست.

پرورش گاو گوشتی در اغلب نقاط با استفاده از مراتع و چراگاههای خوب ممکن بوده و مقرون به صرفه می باشد. در ایران نیز باید این نکته مورد توجه قرار گیرد و بهتر است کسانی به این کار مبادرت ورزند که امکان دسترسی آنها به مراتع برایشان فراهم و میسر باشد.

در ایران در شرایط موجود پروار کردن گوساله های نر نژاد هولشتین کم و بیش رواج یافته این کار یا به وسیله خود دامپروران تولید کننده شیر به عنوان یک کار جنبی عملی می شود یا اینکه عده ای گوساله های مذکور را بعد از, شیر گرفتن خریداری و آنها را تا ۱۰ الی ۱۲ ماهگی پروار کرده و سپس عرضه می نمایند.

انتخاب گاوهای گوشتی

قبل از شروع به کار و ایجاد گله گاوهای گوشتی باید در انتخاب اینگونه گاوها بصیر بود و کلیه خصوصیاتی را که قبلاً درباره گاوهای پرواری ذکر گردید به خاطر داشت زیرا اساس کار و موفق

یت بعدی مربوط به همین مسئله می باشد. این گاوها در درجه نخست باید پیش رس باشند بدین معنی که در کوتاهترین مدت به حداکثر رشد و نمو خود رسیده زود فربه و چاق شده و نهایت استفاده را از اغذیه بنمایند. در موقع خرید باید به شکل و هیکل حیوان و اندام و جثه دام و بالاخره جنس و سن آن کاملاً توجه شود و کلیه مزایا و محاسن مربوط به استعداد پرواری در نظر گرفته شود.

گاوهای گوشتی اصولاً دارای بدنی پر رشد و کپل و ران و سرین آنها کاملاً عضلانی بوده در صورتی که سر و گردن و اعضای بدنشان کوتاه و کوچک است. در دنیا همانطور که قبلاً نیز شرح داده شد نژادهای گوشتی مشخص بوده و تشخیص آنها نیز آسان است. به طوری که در انگلستان نژاد شورت هورن و دورهام و در فرانسه لیموزین و در آمریکا نژاد شورت هورن و هرفورد و دورهام و ابردین Aberdeen و انگوس Angus می باشد.

ولی در ایران چنین نژادهایی وجود نداشته دامدار خود باید بصیر در شناسایی اینگونه گاوها باشد.

آنچه که درباره ارزش گاوهای گوشتی حائز اهمیت می باشد به قرار ذیل است که به شرح آن پرداخته می شود:

۱ – جنس: در دامهای بالغ گاو نر و ماده دارای ارزش یکسان از لحاظ گوشتی می باشند ولی در گاوهای جوان این قسم نبوده مثلاً ارزش یک گاو ماده سی ماهه غیر آبستن از یک گاو نر هم سن بیشتر بوده به طوری که لطافت گوشت و استعداد چاق شدنش فزونتر است.

۲ – سن: گاوهای نر تا پانزده ماهگی کاملاً چاق شده ولی بعد از این سن باید اخته گردند.

۳ – شکل و هیکل: اندام گاو باید طوری باشد که کاملاً از احاظ قصابی مورد توجه واقع شده و همانطور که بیان شد قسمتهای خلفی اش پر رشد و عضلانی باشد.

۴ – ظرافت: ظرافت پوست و نازکی اسکلت در بهره گوشت گاو تأثیر دارد. گاوهایی که بسیار ظریف باشند نسبت دور قلم به دور سینه آنها نزدیک یا برابر یک پانزدهم می باشد.

انتخاب گاوهای نر گوشتی

پس از ایجاد گله گاو گوشتی باید از میان آنها یا از خارج گاوهای نر اصیل و ممتاز و برجسته جهت تکثیر انتخاب نمود. زیرا تا حدود بسیاری اساس و پیشرفت کار مربوط به انتخاب گاو نر خوب می باشد.ودر انتخاب گاو نر علاوه بر خصوصیاتی که در بالا ذکر گردید باید به نتایج حاصله نیز توجه داشت و آن را ملاک قرار داد.

در خارج بهترین گوساله هایی را که از گاوهای نر اصیل و آزمایش شده بدست آمده اند جهت جفت

گیری انتخاب می نمایند زیرا معتقدند که پدران آنها امتحان خود را داده اند. ولی در ایران متأسفانه جز دانایی و بصیرت دامدار در موقع انتخاب گاو نر راه دیگری وجود ندارد. از اینرو بهتر است این انتخاب از میان گوساله های نر پیش رس گله به عمل آید. مطابق تجربیاتی که در آمریکا به عمل آمده است پیش رسی گوساله ها در دوره شیرخواری مربوط به دو عامل می باشد:

یکی مقدار شیر مادر و دیگری خصوصیات فردی و نژادی حیوان. ولی بعد از دوره شیر خواری تا ۱۲ الی ۱۵ ماهگی اگر گوساله ها مناسب و خوب نگهداری گردند پیش رسی و رشد بیشتر آنها تنها مربوط به خصوصیات ذاتی و نهانی حیوان می باشد.

بنابراین اگر گاو نر هر گله ممتاز باشد می تواند خصوصیات پیش رسی را به گوساله ها نیز منتقل نماید. در انتخاب گاو نر هر اندازه دقت و مطالعه شود ارزش داشته باعث موفقیت قطعی و مسلم در کار خواهد بود.

اگر برای یک دامدار امکان داشته باشد بهتر است گاوهای نر خود را از لحاظ پیشرسی فردی و نتایج حاصله آزمایش کند و در صورت موفقیت و رضایت بخش بودن آنها را نگاهدارد وگرنه از پرورش آنها صرفنظر کند. اگر چنین آزمایشی به دقت عملی گردد و اصالت و ارزش پیشرسی گاو نر به ثبوت رسد می توان از گوساله های نر چنین گاوی برای جفت گیری در آینده استفاده کرد ولی باید در نظر داشت که مادران این گوساله ها نیز از لحاظ پیشرسی برجسته بوده و میزان شیر و سلامتی آنها نیز کاملاً مورد توجه باشد.

انتخاب ماده گاوهای گوشتی

انتخاب ماده گاوهای خوب و برجسته نیز چون گاوهای نر برای یک گله گوشتی لازم است. گاو ماده باید پیشرس بوده و بتواند خصوصیات گوشتی و پرواری خود را به گوساله های خود منتقل نماید. به دست آوردن چنین ماده گاوهایی در ابتدای کار بسیار دشوار و در ایران شاید غیر عملی باشد ولی پس از تهیه گله باید در صدد انتخاب برآمد و ماده گاوهای خوب و با ارزش را نگاهداری کرد و بقیه را به بازار عرضه نمود.

دامپرورانی که در این راه فعالیت می کنند در ابتدا ممکن است بسته به سرمایه ای که به کار می گذارند گاوهای مختلف را خریداری نمایند ولی بسیار لازم است که کم کم و طبق برنامه صحیح به اصلاح نژاد گاوهای خود بپردازند و گاوهای پیش رس و یک شکل و یکدستی از میان گله خود انتخاب نموده و به پرورش آنها همت گمارند.

در خارج معمولاً گاوهایی را در گله نگهداری می نمایند که بتوانند گوساله هایی تولید کنند که در ۶ ماهگی ۲۰۰ الی ۲۲۰ کیلو لااقل وزن داشته باشند. ولی اتخاذ این روش در ایران به زودی عملی نیست بلکه به تدریج و طی سالها آزمایش و تجربه می توان به این مرحله رسید. مگر آنکه در ابتدا از نژادهای اصیل گوشتی خارجی استفاده شود.

ویژگیهای جایگاه گاوهای گوشتی

جایگاه گاوها و گوساله های گوشتی با اندک تفاوتهایی نظیر گاوهای شیری می باشد به ویژه آنکه این دسته از دامها سرما را بهتر تحمل می کنند و بازدهی بیشتری نیز دارند. مهمترین نیاز گاوهای گوشتی در فصل سرما داشتن سرپناهی پشت به باد و بستری خشک می باشد.

از همین رو طویله های باز با مشخصاتی که در مورد جایگاه گاوهای شیری شرح داده شد ساده ترین و اقتصادی ترین بنا برای نگهداری دامهای پرواری محسوب می گردند. در این ساختمانها که از سه طرف مسدود و یک طرف باز می باشند می توان به خوبی و آسانی گاوهای گوشتی را نگهداری و پرورش داد.

در ایران نیز که اغلب از گوساله های نر نژاد اصیل “هلشتاین” برای یک مدت ۶ الی ۸ ماهه جهت پرواربندی استفاده می شود طویله های باز پاسخگوی نیاز زیستی و پرورشی گوساله های پرواری بوده می تواند بازدهی مناسب و قابل انتظاری را نیز به دنبال داشته باشد.

مشخصات طویله های باز:فضای لازم برای هر دام در زیر قسمت مسقف یا سر پناه به طور معمول ۴ تا ۵ متر مربع است ولی اگر چنانچه در نظر است گوساله های نر اصیل از ۳ تا ۴ ماه از شیر گرفته شده را خریداری و در زیر همین قسمت مسقف نگاهداری نمود باید قسمت مسقف یا سایبان را به وسیله نرده یا دیوارهایی به دو یا سه قسمت تقسیم کرد و مطابق با سن سطح مورد نیاز را پیش بینی نمود. به طوری که در قسمتی که گوساله های از ۳ – ۵ ماهه نگهداری می شوند سطح مورد نیاز برای هر رأس در حدود ۲ مترمربع و برای گوساله ها ۶ – ۹ ماهه حدود ۳ مترمربع و برای

گوساله های بالاتر در حدود ۱۰ الی ۱۲ ماهه تا موقع کشتار در حدود ۴ مترمربع در نظر گرفته می شود, عرض جایگاه مسقف نیز حدود ۶ تا ۸ متر پیش بینی می گردد.

ارتفاع قسمت جلو جایگاه را باید طوری انتخاب کرد که تراکتور و یا سایر وسایل نقلیه مربوط به خار

ج کردن کود به راحتی قادر به وارد شدن به زیر جایگاه باشند. بهتر است این ارتفاع در جلو حدود ۴ متر و در عقب ۸۰/۳ متر باشد.

بهاربند یا گردشگاه:وجود بهاربند یا گردشگاه برای دامهای گوشتی ضروری است. مساحت لازم برای هر دام تقریباً دو برابر سطح مسقف می باشد. بنابراین با تقسیم بندی انجام شده در فوق که باید در داخل بهاربند نیز مراعات گردد برای هر رأس از دامهای ذکر شده ۴ , ۶ , ۸ مترمربع بهاربند در نظر گرفته شود.

آخورها:آخور دامها که بهتر است در خارج محل مسقف ساخته شده(تا جایگاه مسقف کمتر مرطوب شود) و بر روی آن نیر سایبانی نصب گردد باید دارای چنین ابعاد و ویژگیهایی باشد:

– ارتفاع آخور از سطح زمین در قسمت داخلی باید حدود ۳۰ سانتیمتر باشد تا از ریخت پاش علوفه جلوگیری شده و در ضمن دام قادر باشد از عمق ۷۰ الی ۱۱۰ سانتیمتر مواد غذایی که در داخل آخور ریخته شده استفاده نماید. ولی این ارتفاع در لبه خارج آخور ۶۰ سانتیمتر انتخاب می گردد.

– عرض آخور, بین ۶۰ الی ۸۰ سانتیمتر پیش بینی می شود.

– طول آخور بسته به سن از سه ماهگی تا ۲۴ ماهگی از ۴۰ تا ۷۰ سانتیمتر می باشد.

– در جلو آخورها نیز با مشخصات ذکر شده در مورد گاوهای شیری باید نرده کشی شود.

پرورش گوساله های نوزاد گوشتی

گاهی اتفاق می افتد که بعضی از ماده گاوها به اندازه ای که لازم است شیر تولید نمی کنند تا به مصرف تغذیه گوساله هایشان برسد. از این رو ضروری به نظر می رسد که کمبود شیر حاصله را به وسیله شیر گاوهای دیگر تأمین نمود. شیر تولیدی همانطور که می دانیم ارتباط به خصوصیات فردی و نژادی گاوها دارد و باید دامدار گاوهای کم شیر را بزودی شناخته و آنها را از گله خارج نماید. زیرا برای پرورش و نگهداری گوساله های اینگونه گاوها دامدار مجبور است مخارج بیشتری را متقبل گردد و این کار مقرون به صرفه نیست. گوساله هایی که همراه با شیر از انواع دانه های علوفه ای نیز استفاده می کنند غالباً سنگینتر و درشتر از گوساله هایی هستند که فقط از شیر مادر تغذیه می نمایند. اما این موضوع بستگی به نظر دامدار دارد. زیرا او باید حساب قیمت گوشت اضافی

و مواد متراکم خورانده شده را نموده و تصمیم خود را بگیرد.

معمولاً گوساله های گوشتی از ۴ – ۵ هفتگی می توانند از مواد متراکم استفاده نمایند. گوساله هایی که با مادر خود از چراگاه استفاده می کنند از آنجا که علف مراتع سرشار از مواد پروتئینی است به مواد متراکم گران قیمت احتیاجی ندارند. از همین رو دامپرورانی که چنین امکانی برایشان فراهم است کافی است محلهای مخصوص سرپوشیده در مرتع نزدیک آبشخور و آخور جایگاه مواد معدنی(نمک و دی فسفات کلسیم) ساخته و در آنها یک یا دو ماده بخصوص مانند آرد جو و ذرت ریخته و در اختیار گوساله ها قرار دهند.

مواد متراکمی که به گوساله ها داده می شود به هر حال بستگی به علوفه سبزی که در

اختیارشان می باشد دارد و باید حاوی ۱۰-۱۵ درصد مواد پروتئینی باشد. اگر گوساله ها در مراحل آخر شیر خواری باشند می توان بر میزان و مقدار مواد کتراکم افزود. ولی همیشه باید حساب سود و زیان حاصله از مصرف این مواد را در نظر داشت و مواد متراکمی مصرف نمود که ارزانتر بوده و به صرفه نزدیکتر باشد. گوساله هایی که از مرتع استفاده نمی کنند باید به اندازه کافی بسته به احتیاجات جسمانی آنها یونجه خوب و مرغوب در اختیار داشته باشند و از سه هفتگی علاوه بر شیر می توانند از این مواد استفاده نمایند.

مواد متراکم باید روزانه دوبار منظماً و به فاصله مساوی در اختیار گوساله ها قرار داده شود و به گوساله ها تا موقعی که به اندازه کافی نمی توانند از علوفه استفاده نمایند باید اجازه داده شود که روزانه سه بار از پستان مادر شیر بخورند.

وقتی که هوا مساعد باشد لازم است که روزانه ۲ – ۳ ساعت در بعدازظهر گوساله ها همراه با مادران خود در داخل بهاربند گردش نمایند. از شیر گرفتن گوساله ها بستگی به رشد و نمو آنها و مقدار شیر مادرانشان دارد. ولی معمولاً گوساله ها را از ۶ تا ۸ ماهگی از شیر میگیرند. گوساله های نر و ماده را غالباً از ۶ – ۷ ماهگی از یکدیگر جدا می نمایند.

گوساله ها را قبل از آنکه از شیر بگطذند بهتر است که بر ضد بیماریهای شایع واگیر در هر ناحیه بخصوص شاربن و تب برفکی و بروسلوز واکسینه نمایند.

کیفیت سیلوی علوفه و رشد گاوهای گوشتی

(Quality of Silage and Growth of Beef Cattle)

الگوی تخمیر (Pattern of Fermentation)

چگونگی محافظت سیلوی علوفه اثر مهمی بر ارزش آن در تغذیه گاوهای گوشتی دارد. ایجاد تخمیر ثانویه(تخمیر بوتیریک) در سیلو نه فقط منجر به افزایش افت مواد مغذی می شود, بلکه باعث کاهش مصرف سیلو توسط دام نیز می شود. این نوع اثرات مخصوصاً در دامهای جوان دیده می شود, ولی ممکن است در گاوهای مسن تر نیز اتفاق افتد. کاهش ۳۰ درصد در مصرف ماده خشک معمول است و افزایش وزن لاشه نیز می تواند به حدود نصف برسد.

محتوای ماده خشک(Dry Matter Content)

سیلوی حاصل از علوفه هایی با رطوبت بالا و مستقیماً درو و سیلو شده بیشتر از سیلوی تهیه شده از علوفه های پژمرده شده و نسبتاً خشک تر, در معرض ابتلا به تخمیر ثانویه هستند. بنابراین, مقایسه های انجام شدهه نشان می دهند که عملکرد گاوهای گوشتی در حال رشد تغذیه شده با سیلوی حاصل از علوفه پژمرده بهتر از دامهایی است که با علوفه مستقیماً درو و سیلو شده تغذیه شده باشند. فایده پژمرده کردن, معمولاًً دسترسی به روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم افزایش وزن زیادتر است, اما ضرر درو و سیلو کردن مستقیم علوفه را می توان با مصرف خوراکیهای متراکم یا با استفاده از افزودنی های موثر که برای اطمینان از خوب محافظت شدن علوفه سیلویی مصرف می شوند, جبران کرد.

بنابراین در عمل, افزودنی هاب بیشتر برای تهیه سیلو از علوفه های مرطوب تر به کار می روند تا برای تهیه سیلو از علوفه های خشک تر. بیشترین فایده استفاده از سیلوی علوفه پژمرده شده در افزایش وزن گاوهای گوشتی را می توان مربوط به بهبود کیفیت محافظت سیلو دانست, نه تنها

به افزایش درصد ماده خشک آن. لذا اکنون مدارک واضحی وجود دارند مبنی بر اینکه سیلوی حاصل از علوفه پژمرده شده نمی تواند نفع زیادتری مازاد بر آنچه که از طریق استفاده از سیلوی علوفه مستقیماً سیلو شده و به خوبی محافظت شده حاصل می شود, در جهت بهبود عملکرد دام یا بازده تبدیل سیلو به افزایش وزن لاشه حیوان داشته باشد. اگرچه مصرف سیلوی علوفه پژمرده

شده ۲۰ درصد بیشتر از سیلوی علوفه مستقیماً سیلو شده است, قابلیت هضم سیلوی علوفه پژمرده شده معمولاً کمی پایین تر است. افزایش وزن لاشه نیز لزوماً در دامهای تغذیه شده با سیلوی علوفه پژمرده شده بهبود نمی یابد و نتیجتاً بازده تولید می تواند پایین تر باشد.

براین اساس, پژمرده کردن علوفه, قبل از تهیه سیلو را می توان تنها در زمینه های تسریع در دروی محصول, کاهش مقدار پس آب سیلوی حاصل و هزینه کمتر در خصوص استفاده از افزودنی ها توجیه کرد. مدارک فراوانی نیز وجود دارد مبنی بر این که تأمین اسیدهای آمینه از سیلوی علوفه پژمرده شده می توانند تشریح کننده عدم پاسخ مثبت به افزایش وزن لاشه در دامهای تغذیه شده با این نوع سیلو باشد.

روشهای تولید گوشت گاو با استفاده از علوفه سیلو شده

(Systems of Beef Production from Silage)

اهداف مورد نظر برای عملکرد دام در رابطه با نژاد و سن حیوان و نیز وزن مناسبی که یک نژاد بخصوص به سطح مناسبی از چاقی لاشه برای ارائه به بازار گوشت می رسد, دسته بندی شده و آورده شده است. در این بخش, اثر تنوع کیفی سیلوی علوفه بر احتیاجات غذایی دام در برخی از روشهای مورد بررسی قرار می گیرد.

همان طور که در مورد استفاده از علوفه خشک برای تولید گوشت گاو گفته شد, برای به دست

اوردن افزایش وزن مطلوب, کاهش در محتوای انرژی سیلو منجر به مصرف مقادیر زیادتری از مواد متراکم می شود. اعداد برآورد شده برای خوراک دام که در جدول ۵-۶ نشان داده شده است, مربوط به سیلوی علوفه خوب محافظت شده و پرمصرف توسط دام است. در این مورد, هدف این بوده است که به منظور مصرف مقادیر کمتری از مواد متراکم, مصرف سیلو به بیشترین مقدار ممک

ن برسد.

پرواربندی گاو با استفاده از علوفه گندمیان و دانه غلات

(Crass/ Cereal Beef Production)

مسئله مهم در پرواربندی گاو یا گوساله با علوفه و مواد متراکم این است که افزایش وزن روزانه دامها در طول دوره تغذیه مستقیم حیوان از چراگاه(۶ تا۱۲ ماهگی) در بالاترین حد ممکن باشد. نقطه اوج افزایش وزن روزانه حدود ۸/۰ کیلوگرم برای گوساله های اخته نژاد فریزین و حدود ۹/۰ کیلوگرم برای آمیخته های فریزین * هرفورد است. دامهایی که در فصل چرا افزایش وزن خوبی نداشته باشند, مشکل است که بتوانند عملکرد خوبی در زمستان داشته باشند. بنابراین باید طوری برنامه ریزی کرد که افزایش وزن دام در چراگاه قربانی جمع آوری و ذخیره علوفه از مقدار محدودی زمین نشود؛ به این معنی که در عرض ذخیره کردن مقادیر زیادتری از علوفه, به دام اجازه داده شود تا با استفاده مستقیم از چراگاه عملکرد بالایی داشته باشد. مقدار زمینی که باید تا رسیدن دوباره سیلوی علوفه برای چرا در اختیار دام قرار داده شود, بستگی به میزان حاصلخیزی زمین دارد. مقدار مطلوب حاصلخیزی زمین با پاشیدن حدود ۱۵۰ کیلوگرم کود ازته در آن تأمین می شود. زمینهای نا مرغوب تر از متوسط, ممکن است علوفه لازم برای تأمین نیاز غذایی ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن زنده گاو در زمان خروج از جایگاه بسته به مرتع را داشته باشد. در حالی که زمینهایی با حاصلخیزی متوسط یا بیش از متوسط باید به ترتیب تأمین کننده نیازهای غذایی ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ کیلوگرم وزن زنده دام باشد. اگر گوساله ها در هنگام ورود به مرتع ۱۸۰کیلوگرم وزن داشته باشند, به هر هکتار از زمینهایی با حاصلخیزی متوسط بایست ۵/۵ رأس و بیش از متوسط بایست ۹ رأس از چنان گوساله هایط اختصاص داده شود. مقدار زمین مورد نیاز برای هر رأس گوساله, برای زمینهای حاصلخیز, ۱۰۰۰ مترمربع؛ برای زمینهای متوسط, ۱۵۰۰ متر مربع و برای زمینهایی با حاصلخیزی کمتر از متوسط, ۲۰۰۰ متر مربع است.

مقدار زمینی که برای تأمین سیلوی علوفه مورد نیاز دام لازم است نیز بستگی به حاصلخیزی زمینی دارد که علوفه سیلو شونده در ان کشت می شود. بر همین اساس, زمین لازم برای هر ردس دام به منظور تأمین علوفه چین اول برای تهیه سیلو, در مورد زمینهایی با حاصلخیزی کمتر از متوسط, متوسط و بیش از متوسط, به ترتیب ۳۰۰۰ مترمربع, ۲۵۰۰ مترمربع و ۲۰۰۰ مترمربع خواهد بود. بااستفاده از ۱۰۰ کیلوگرم کود ازته در هر هکتار زمین, ۲/۱ تن ماده خشک سیلوی علوفه برای هر رأس دام تأمین خواهد شد.اگر نیاز به ۵/۱ تن ماده خشک سیلو باشد, زمین لازم برای هر رأس باید به ترتیب,۳۵۰۰, ۳۰۰۰ و ۲۵۰۰ متر مربع باشد.

زمینهایی که چین اول آنها به مصرف تهیه سیلو رسیده باشد, بایست تا رشد کافی علوفه در آنها مورد چرا قرار نگیرند تا علوفه در حال رشد مجدد در آنها فرصت رشد داشته باشند, در غیر اینصورت؛ یعنی, اگر بلافاصله پس از برداشت, دامها را برای چرا وارد آنها کنیم , به دلیل عدم وجود علوفه کافی و قابل چرا, مورد لگدمال شدن و به تعویق افتادن رشد مجدد قرار می گیرند. اما پس از برداشت(چین) اول برای تهیه سیلو و رسیدن علوفه به حد کافی رشد, می توان این زمینها را به چرای دامها اختصاص داد. همچنین می توان از بخشی از این زمینها مجدداً در اواسط فصل برای تهیه سیلو استفاده کرد . بعد از برداشت چین اول برای تهیه سیلو, وسعتت چراگاه به تدریج با الحاق این زمینها افزایش یافته و در پایان فصل به حد نهایی خود می رسد.

یک فن مفید برای تداوم افزایش وزن دام در چراگاه, مخصوصاً در اوایل فصل چرا, این است که نواحی اصلی اختصاص یافته برای چرای دامها با استفاده از منطقه حائل(buffer zone) متغییر نگه داشته شود. این منطقه که یک سوم کل منطقه اصلی اختصاص یافته برای چرای دامها است, به وسیله حصار الکتریکی (electric fence) از نواحی اصلی چرا جدا می شود.

اگر رشد علوفه کم باشد, این حصار قابل جا به جایی است و می توان ناحیه بیشتری را در معر

ض چرای دام قرار داد, به طوری که ارتفاع علوفه چراگاه در تمام نقاط به ۵ سانتی متر برسد. در مواقعی از فصل چرا که رشد علوفه کم است, از تمام منطقه حائل و چراگاه اصلی برای چرای دام استفاده می شود و مقدار تهیه سیلو کمتر می شود. این مرحله نسبتاً کوتاه کمبود ممکن است با افزایش استفاده از کود ازته در اواسط فصل چرا یا افزایش استفاده از مواد متراکم در زمستان جبران شود. براین اساس, در پرواربندی با استفاده از علوفه چراگاه و مواد متراکم, چرای مست

قیم دام به استفاده از مکمل مواد متراکم یا تهیه سیلو از علوفه چراگاهی برتری دارد, زیرا عدم رسیدن دام به افزایش وزن مورد نظر در فصل چرا منجر به این می شود که یا دوره زمستان گذرانی دام (استفاده از سیلو) افزایش یابد و یا مقدار مواد متراکم بیشتری مصرف شود؛ که در هر دو حالت سود خالص کمتر می شود.

تولید انبوه گوشت گاو با استفاده از سیلوی علوفه گندمیان

(Intensive Beef Production from Grass Silage)

نکته قابل توجه در موفقیت پرواربندی گاو و گوساله با روش استفاده از چراگاه یا مرتع و مواد متراکم این است که افزاطش وزن در نظر گرفته شده برای دام در طول دوره استفاده از چراگاه عملی شود. تنوع در سرعت رشد گیاهان علوفه ای همراهه با تهدید هجوم کرمهای انگلی به حیوانات در حال چرا, اغلب منجر به کاهش سرعت افزایش وزن, بخصوص در اواسط و اواخر فصل چرا می شود. برای دامدارانی که سرمایه گذاریهای لازم برای احداث ساختمان سطلوی علوفه و استفاده از ان در تغذیه زمستانه گاوهای گوشتی را متحمل شده اند, منطقی است که در صورت نشان دادن عملکرد ضعیف دامها در چراگاه, اصلاً از روش چرای مستقیم برای تغذیه دامها استفاده نکنند. اطلاعات مربوط به ۹ آزمایش که در آنها از سیلوی علوفه مرغوب به عنوان تنها خوراک و یا همراه با مکمل ها برای تغذیه گاوهای هم سن و هم وزن از نژاد فریزین و آمیخته های آنها استفاده شده, در شکل ۸ -۶ آورده شده است.

نتایج ازمایشهای فوق نشان می دهند که دسترسی به یک کیلو گرم افزایش وزن زوزانه با پرواربندی گوساله ها تا سن ۱۵ ماهگی و با استفاده از جیره ای شامل سیلوی مرغوب علوفه(حاوی ۱۰ مگاژول انرژی متابولیسمی در هر کیلوگرم ماده خشک) و حدود۵/۱ کیلوگرم مکمل مواد متراکم – م ممکن است. می توان از مواد متراکم بطور یکنواخت در ۱۲ ماه آخر پرواربندی استفاده کرد. در صورت استفاده از این روش, مجموع مواد متراکم استفاده شده برای هر رأس دام در طول دوره پرواربندی حدود ۶۰۰ کیلوگرم خواهد شد.

روش متمرکز(تولید انبوه) مزایایی به این شرح دارد:۱- فرصت بیشتری برای کنترل تغذیه و در نتیجه, سرعت رشد حیوان در مقایسه با روش سنتی استفاده از مرتع و و مواد متراکم برای پرواربندی دامها وجود دارد. این عمل همچنین موجب می شود تا دقت بطشتری در برآورد خوراک و هزینه های دیگر صورت گیرد و مدیریت قوی تری بر واحد دامداری اعمال شود. ۲- می توان هر ماه با خرید

تعدادی گوساله قابل پروار و نیز فروش تعدادی که پروار شده اند, کار را بطور مداوم فعال نگه داشت. این مسئله همچنین کمکی خواهد بود برای استفاده بهینه از سرمایه در گردش دامداری. ۳- تولید علوفه برای سیلو را می توان همانند تولید یک محصول کشاورزی به حساب آورد و علوفه

گندمیانی را انتخاب کرد که به جای مناسب بودنن برای هم چرا و هم تهیه سیلوع تنها مناسب درو و تهیه سیلو باشد. ۴- فرصتی خواهد بود تا با کاهش ضایعات علوفه که معمولاً بر اثر چرای دام اتفاق می افتد, تولید علوفه در هکتار را افزایش داد.

روش متمرکز معایبی نیز به این شرح دارد: ۱- به نظر می رسد هزینه های ماشین الات و کارگر نسبت به روش سنتی استفاده از علوفه مرتع و مواد متراکم برای پرواربندی بیشتر باشد, زیرا نه فقط لازم است که گاوها را در تمام طول سال تغذیه درستی کرد, بلکه باید مدفوع بیشتری را نیز از ساختمان دامداری خارج کرد.

بررسی های معدودی روی نتایج روش متمرکز پرواربندی گاو (در شرایط انگلستان) انجام شده است, اما آزمایشهای انجام شده در مزرعه تحقیقات دامپروری رزماند که نتایج انها در سال ۱۹۸۱ توسط هاردی به انجمن تولیدات دامی انگلستان گزارش شده است, حاکی از آن است که می توان افزایش وزن یکنواختی در دامهای پروار شده در این روش داشت.

مصرف مواد متراکم در گاوهای نر کوچک جثه در بلوغ جسمی؛ یعنی, آمیخته های فریزین*هرفورد, نسبتاً زیاد بوده و وزن کشتار آنها نیز پایین است. با شدت تمرکز(Stocking rate) 8 رأس گاو در هر هکتار علوفه گندمیان, آینده روشنی برای این روش و رسیدن به سود خالص نسبتاً بالا وجود دارد.

سیلوی علوفه ذرت

(Maize Silage)

ذرت علوفه ای یکی از مهمترین محصولات کشاورزی در نیاست. محصول سالیانه این علوفه بیش از ۱۰ تن ماده خشک در هر هکتار است. میانگین انرژی متابولیسمی آن نیز حدود ۷/۱۰ مگاژول در هر کیلوگرم ماده خشک علوفه است. این محصول, اگر در اواخر تابستان و اوایل پایییز درو شود, بدون پژمرده شدن در مزرعه, حاوی هیدروکربورهای محلول در آب کافی بوده و قادر است سیلویی تولید کند که اسید لاکتیک بیشتری در آن ایجاد شده باشد, که در این صورت مصرف ماده خشک سیلو توسط دام نیز بالا خواهد بود. محتوای پروتئین خام ذرت علوفه ای پایین است. در خصوص تغذیه گاوهای گوشتی جوان با سیلوی ذرت علوفه ای, مصرف مکمل پروتئینی در جیره الزامیاست. در تغذیه گاوهای گوشتی مسن تر(سنگین تر از ۲۳۰ کیلوگرم وزن زنده), مصرف سیلوی ذرت همراه با مکمل از نوع ازت غیرپروتئینی(اوره) در صورتی که مواد معدنی و ویتامین ها به حد کافی در دسترس باشدع رضایتبخش بوده است.

پرواربندی متمرکز گاو با استفاده از سیلوی علوفه گندمیان

در این روش فرصت بیشتری برای کنترل جیره و سرعت رشد حیوان نسبت به تغذیه دامها از چراگاه وجود دارد.

این آزمایش و نمونه های شبیه آن در انگلستان, فرانسه و ایتالیا که در آنها مصرف مکمل پروتئینی به استفاده از مقادیر کمی از پروتئین حقیقی و یا اوره محدود شده لست, نشان داده اند که افزایش وزن یک کیلوگرم در روز از وزن ۱۰۰ کیلوگرمی(۳ ماه سن) تا زمان کشتار(وزن زنده ۴۵۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم, برحسب جنس و نژاد دام) در سن ۱۵ ماهگی دست یافتنی است.

در شرایطی که ذرت علوفه ای به صورت گیاه کامل(ساقه + برگ + بلال ) درو شود, تمایل بر این است که از درصد دانه ذرت در جیره کاسته شود, اما چنانچه بللال ذرت علوفه ای برای تولید دانه ذرت به طور جداگانه برداشت شود؛ یعنی, سیلوی ذرت بدون بلال یا علوفه خشک بدون بلال ذرت(کاه ذرت ) تهیه شود, بایست کمبود انرژی این نوع سیلو یا علف خشک را با افزودن به درصد دانه ذرت در بخش مواد متراکم(کنسانتره) جبران کرد. برداشت بلال از ذرت علوفه ای به منظور

تهیه دانه, منجر به افزایش شدت تراکم دام در واحد سطح زیر کشت, کاهش اندکی در افزایش وزن روزانه و نیز کاهش درصد چاقی لاشه دامها می شود. اثر افزایش مصرف سیلوی ذرت در جیره دام روی شدت تراکم دام در واحد سطح و نیز روی افزایش وزن روزانه حیوان در جدول ۹- ۶ آورده شده است.